وقتی اسیران را بر دروازه ورودی شهر دمشق نگه داشتند، مردی از اهل شام برخاست و گفت: سپاس خدایی را که شما را کشت و نابود ساخت، امام سجاد (علیه‌السلام) به او گفت: ای مرد! آیا قرآن خوانده‌ای؟ عرض کرد: آری! بعد حضرت فرمود: آیا سوره شوری را خوانده‌ای؟

ذهبی درباره امام سجاد (علیه‌السلام) این‌گونه می‌گوید:
«جلالت شگفت‌انگیزی داشت و به خدا سوگند چنین جلالتی سزاوار او بود، هم‌چنین به جهت برتری نسب و بزرگی مقام والای او و علم و عبادت‌گرایی او و برخورداری از عقل کامل، به امامت و خلافت مسلمانان سزاوار بود.»

ام سلمه می‌گوید: حسن و حسین (علیهماالسلام) در جلوی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در خانه‌ی من مشغول بازی بودند، جبرئیل نازل شد و گفت:

عایشه می‌گوید:

پدر علامه مجلسی حدیثی طولانی از امام رضا (علیه‌السلام) درباره اصحاب رس نقل کرده که شباهت‌هایی به عید ایرانیان دارد وفشرده آن چنین است: آنها قومی بودند که درخت صنوبری را می‌پرستیدند و به آن «شاه درخت» می‌گفتند که «یافث بن نوح» بعد از طوفان در کنار چشمه‌ای به نام «روشن آب» غرس کرد

ابن شاذان در کتاب الفضائل از پیامبر اکرم نقل می‌کند که امیرالمؤمنین، 17 نام دارد؛ علی؛ حیدره؛ الیا، یا ایلیا؛ بریا؛ قریا؛ بظرسیا؛ نیروز؛ شمیا؛ فریقیا؛ شیعیا؛ حیم؛ تبیر؛ حمیرا؛ کرکر؛ سحاب؛ مرگ سرخ؛ وعد؛ وعید، و نزد پیامبر «طاهر مطهر»
الفضائل، شاذان بن جبرئیل قمی، ص592.