از امام سجاد (علیه‌السلام) که مدت زیادی، با هر بهانه‌ای شهیدان کربلا را یاد می‌کرد و برای آنان گریه می‌کرد، علتش را سؤال کردند؟ در پاسخ می‌فرمود: مرا ملامت نکنید، زیرا یعقوب نبیّ تنها مدتی از فرزندش یوسف دور ماند و این‌که می‌دانست زنده است و نمرده، اما آن‌قدر در فراق فرزندش گریه کرد، که نابینا شد، من چگونه گریه نکنم، با این‌که خاندانم را در یک روز در بیابان کربلا با سرهای بریده دیده‌ام، آیا خیال می‌کنید، اندوه داغ آنان هرگز از دل من بیرون می‌رود.
تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج41، ص386.
مقاله: «شایستگی سیاسی امام سجاد (ع) در منظر علمای اهل سنت»