در صحیح بخاری حدیثی آمده که در مورد یک واقعه تاریخی است؛ در این حدیث نقل شده که پیامبر اکرم در بیماری آخر عمر شریفشان، وارد مسجد شدند،... فرمودند: همه پنجره‌هایی که به داخل مسجد باز می‌شود را ببندید، غیر از پنجره ابوبکر.
صحیح بخاری ج1، ص167، ح467.

هیثمی در کتاب «مجمع الزوائد» آورده است: پیامبر به فرمان خدا دستور داد که تمام درب‌های منتهی به مسجد بسته شوند جز در خانه علی (علیه‌السلام).
وی راویان این حدیث را که روایتشان را احمد بن حنبل و طبرانی نقل کرده‌اند، از راویان صحیح و مورد وثوق می‌خواند.
مجمع الزوائد، هیثمی ج 9 ص 120.

ابن حجر عسقلانی در کتاب «فتح الباری» آورده است: پیامبر به فرمان خدا دستور داد که تمام درب‌های منتهی به مسجد بسته شوند جز در خانه علی (علیه‌السلام).
وی پس از نقل چند حدیث به این مضمون می‌گوید: هر طریقی از احادیث نقل شده، صلاحیت احتجاج دارد، چه برسد به مجموع این احادیث.

ابن تیمیه که پیشتاز در تکفیر بوده و وهابیان او را بنیان‌گذار عقاید خود می‌دانند، او در آخر عمرش از اشتباهش بازگشت، ذهبی که از شاگردان او است، می‌گوید: «از اشعری جمله عجیبی دیدم که ثابت است و آن را بیهقی روایت کرده که از ابوحزم عبدری شنیدم که گفت از زاهر بن احمد سرخسی شنیدم که گفت چون هنگام مرگ اش

سیوطی در کتاب الحاوی للفتاوی می‌نویسد: «به تحقیق ثابت شده است که این حدیث صحیح السند، بلکه به حدّ تواتر است، و با هیچ حدیث صحیح دیگری منافات ندارد. این اذن (وارد شدن امیرالمؤمنین به مسجد از دربی مستقیم و حتی در حال جنابت) به عموی پیامبر و ابوبکر و هیچ صحابه دیگری داده نشده است.»

ابوهریره نقل می‌کند که پیامبر فرمود: نمازهای واجب خود را به جماعت بخوانید، خواه امام جماعت عادل باشد، یا فاسق و فاجری که مرتکب هر گناه کبیره‌ای باشد.
اگر این دستور صحیح باشد، فضیلتی برای امام جماعت نمی‌توان برشمرد؛ زیرا هر فاسق و فاجری هم می‌تواند به عنوان امام جماعت بایستد.