اسناد
ابن ابی‌الحدید در شرح خطبه 92 می‌گوید: این خطبه را جماعتی از علمای تاریخ ذکر کرده و منقول است که علی بن ابی‌طالب (علیهماالسلام) این خطبه را بعد از انقضاء امر نهروان خواند، و فرمود: خدا آن فتنه را به‌وسیله مردی از خانواده‌ی ما از بین خواهد برد، پدرم به فدای پسر بهترین کنیزها، ...
در نهج البلاغه از حضرت علی (علیه‌السلام) نقل شده که می‌فرماید: «دنیا بعد از عناد و دشمنی خود به جانب ما برمی‌گردد، آن‌طور که شتر بدخوی گزنده، به سوی بچه‌ی خود برمی‌گردد.» پس امیرالمؤمنین آیه 4 سوره قصص را تلاوت فرمود؛ ابن ابی‌الحدید در کتاب خود، ذیل این آیه شریفه می‌گوید: «این آیه، اشاره‌ای است ب
ابن ابی‌الحدید در شرح خطبه 183 می‌گوید: «فرقه‌های مسلمین متفقاً معتقدند بر این‌که دنیا و تکلیف آن منقضی نخواهند شد، مگر به وجود مقدس او - مهدی منتظر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)-.»
شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج10، ص56.
ابن ابی‌الحدید در شرح خطبه 183 می‌گوید: «این کلامی است که هر گروه آن را به حسب اعتقاد خود تفسیر کرده‌اند. شیعه‌ی امامیه گمان می‌کند که منظور از این کلامِ حضرت علی (علیه‌السلام)، مهدی منتظر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) است.
در صحیح مسلم آمده است که: «در یکی از روزها، معاویة بن ابی سفیان، به سعد دستور داد تا به ابوتراب (حضرت علی بن ابی‌طالب علیه‌السّلام) ناسزا بگوید!
ثعلبی در تفسیر حروف مقطعه سوره شوری، از قول بکر بن عبدالله مزنی نقل می‌کند:
«س» در «حم‌عسق»، به معنی بلندی، نور و رفعت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) است.
الکشف والبیان، ثعلبی، ج8، ص303.
ابن ابی‌الحدید در شرح خطبه 138 می‌گوید: «حضرت علی (علیه‌السلام) در این خطبه، به‌وجود مقدس حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) و غیبت آن حضرت اشاره فرموده است.»
شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج9، ص25.
قندوزی اشعاری نقل می‌کند که در آن‌ها امام زمان توصیف شده‌اند؛ وی از جامی، اشعار بدیع و زیبایی را نقل می‌کند که او این‌گونه سروده است:
عسکری نور دو چشم عالم است و آدم است هم‌چو یک مهدی سپهسالار در عالم کجاست
ینابیع الموده، قندوزی، ج3، ص531.
محیی‌الدین عربی در قسمتی از اشعارش، نام حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) را بیان داشته و او را این‌گونه مدح و توصیف می‌کند که:
سبط بن جوزی در کتاب تذکره الخواص ضمن قصیده‌ی مفصل، با زبانی زیبا و بلیغ در قسمتی از سروده‌هایش در مورد حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) این‌گونه می‌سراید که:
«حسن بعدی [دومی] و به دنبال آن محمد بن الحسن که مفقود شده است [به غیبت رفته است] می‌آید
صاحب کتاب تفسیر مقاتل بن سلیمان می‌گوید آیه شریفه: «وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ.[زخرف/61] حقاً که او علمی است برای قیامت.» در مورد نزول حضرت عیسی که در زمان ظهور حضرت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) است نازل شده است، که در نهایت دجّال را به قتل می‌رساند.
هشام بن عبدالملک در زمان پدرش برای انجام مناسک حج به مکه آمد، طواف کرده، تلاش کرد که خود را به حجرالاسود برساند و آن را استلام کند، اما کثرت ازدحام جمعیت، مانع شد؛ آن‌گاه در مسجدالحرام منبری برای او نصب کردند، بر بالای منبر قرار گرفت و به حُجّاج نگاه می‌کرد، در حالی‌که جمعی از بزرگان شام دور او ر
ابن‌تیمیه اعتراف می‌کند که آیه تطهیر در فضیلت اهل بیت است و طبق روایات شیعه و سنی، منظور از آیه تطهیر، پنج تن آل‌عبا هستند. ابن‌تیمیه می‌گوید: این حدیث مشهور و صحیح است.
ابن تیمیه، منهاج السنة النبویة، ج7، ص69.
