ابن اثیر در اسدالغابه آورده است: «از اوزاعی نقل شده است که زمانی‌که سر امام حسین آورده شد، مردی از شام بلند شده، و امام حسین و پدرشان را لعن و نفرین کرد؛ واثله بن اسقع کنانی، از صحابه و اصحاب صفه، بلند شد و قسم یاد کرد که پس از شنیدن حدیث کساء از پیامبر اکرم همیشه حب اهل بیت (امیرالمؤمنین، امام ح

نووی در شرح حدیث كریب در صحیح مسلم بابی به این عنوان آورده: (باب بیان این‌که در هر شهری رؤیت خودشان معتبر است و این‌كه هرگاه ماه را در شهری دیدند، حكم آن برای شهرهای دیگر كه از آن‌ها دور هستند، ثابت نمی‌شود) سپس در توضیح می‌گوید: ظاهر دلالت حدیث و آن‌چه علمای اهل سنت صحیح دانسته‌اند این است که رؤ

روایت صحیحی در صحیح مسلم آمده است که كریب می‌گوید: یک روز قبل از شروع ماه رمضان در مدینه به جهت رؤیت ماه در شام، ماه رمضان آغاز شد. ابن‌عباس گفت: چون ما در مدینه ماه را در آن شب ندیدیم، برای ما معتبر نیست و رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) ما را این‌گونه دستور داده است.

در تعداد رکعات این نماز بین علمای اهل سنت اختلافاتی وجود دارد؛ عینی در شرح صحیح بخاری آورده است، گفته‌اند نماز تراویح 41 رکعت است؛ ترمذی می‌گوید: برخی تعداد رکعات را با نماز وتر 41 رکعت می‌دانند، که قول اهل مدینه است.

حدیث مجهولی که در تهذیب الاحکام آمده و با استناد آن می‌گویند شیعه در روایاتش به جماعت خواندن تراویح توسط پیامبر را آورده، همان حدیث در استبصار با تفاوت یک کلمه، به صورتی آمده که سخن شیعه را تأیید می‌کند و احتمال اینکه تصحیف در کتاب تهذیب الاحکام رخ داده را زیاد می‌کند، و این دلیل بر نفی نماز تراو

از این‌که خلیفه دوم شخصی را برای این‌که مردم، نافله شب‌های ماه رمضان خود را با قرائت او بخوانند، مشخص می‌شود که شخص خلیفه، نماز نافله خود را به جماعت در مسجد نخوانده‌اند، و ابن حجر احتمال داده است که شاید خلیفه معتقد بوده که این نماز باید در خانه خوانده شود.