ابن اثیر در اسدالغابه آورده است: «از اوزاعی نقل شده است که زمانی‌که سر امام حسین آورده شد، مردی از شام بلند شده، و امام حسین و پدرشان را لعن و نفرین کرد؛ واثله بن اسقع کنانی، از صحابه و اصحاب صفه، بلند شد و قسم یاد کرد که پس از شنیدن حدیث کساء از پیامبر اکرم همیشه حب اهل بیت (امیرالمؤمنین، امام حسن، امام حسین و حضرت زهرا) را داشته‌ام و ماجرای آیه تطهیر را نقل کرد؛ ... گفتند که اوزاعی در فضائل، غیر از این حدیث نقل نکرده است؛ هم‌چنین از زهری نیز در فضائل فقط یک حدیث نقل شده است.» ابن اثیر می‌گوید: این دو عالم اهل سنت از بنی‌امیه می‌ترسیدند.
اسدالغابه، ابن اثیر، ج2، ص27.
این مطالب نشان می‌دهد که اگر محبت دنیا در دل علما باشد، می‌تواند عده زیادی از مردم را به گمراهی بکشاند.
مقاله: «محبت دنیا توسط علما، عامل گمراهی مردم»