اخلاق
رهبر انقلاب درباره رقابت‌های انتخاباتی فرمودند: «بین نامزدها، اخلاق حاکم باشد»؛ یکی از نمونه‌های بی‌اخلاقی انتخاباتی، این است که یک جریان، دوقطبی ایجاد کرده و برای هر طرف دوقطبی، اصطلاحی بسازد؛ اصطلاحی که برای خود به کار می‌برد، با مفهوم مثبت بوده و نامزد رقیب را با اصطلاحی با بار منفی بخواند؛ این نمونه اصطلاح‌سازی، بی‌اخلاقی است؛ مثلاً به کسی که معتقد به استقامت است، اهل دعوا با دنیا لقب دهد و اعتقاد به سازش‌کاری خود را اهل تعامل بودن بنامد.
در میان نامزدهای انتخابات، کسانی که به دنبال قدرت هستند از مسیر انقلاب منحرف شده‌اند. این افراد گاه قصدشان را ابراز کرده و گاهی در دل مخفی کرده و سخنان به ظاهر موجهی مطرح می‌کنند، ولی در رفتارشان این حس قدرت‌طلبی مشخص است. افرادی که چنین بودند، با هوشیاری امام راحل و برخی دست‌اندرکاران رسوا شدند. افراد قدرت‌طلب، با سخنانشان دشمنان را به طمع می‌اندازند و هدف از انتخابات که وسیله‌ای است برای بالا بردن توان کشور، از بین می‌برند.
رهبر انقلاب درباره رقابت‌های انتخاباتی فرمودند: «بین نامزدها، اخلاق حاکم باشد»؛ یکی از نمونه‌های بی‌اخلاقی انتخاباتی، این بود که به نامزدی که معتقد به «استفاده از ظرفیت‌های داخلی» بود و بر آن تأکید داشت، اتهام «حصارکشی دور کشور و قطع ارتباط با دنیا» زده شد؛ اتفاقاً دولتی که با شعار ارتباط با دنیا به میدان آمد، در عمل نتوانست مانند دولتی که به حصارکشی دور کشور متهم شده بود، در راستای خنثی‌سازی تحریم‌های ظالمانه، گام بردارد.
رهبر انقلاب درباره رقابت‌های انتخاباتی فرمودند: «بین نامزدها، اخلاق حاکم باشد»؛ یکی از نمونه‌های بی‌اخلاقی انتخاباتی، این است که نامزد رقیب را با همان اصطلاحی که دشمنان در مورد او می‌گویند، خطاب کنند و در تبلیغات از آن ادبیات استفاده شود؛ مثلاً به رقیب تندرو گفته شود و این اصطلاح را در مقابل میانه‌رو بدانند؛ در حالی که میانه‌رو در مقابل منحرف است و کسی که در راه مستقیم است، میانه‌رو بوده و در این مسیر اگر کسی تند برود، مطلوب است.
شواری نگهبان باید در انتخابات‌های پیش‌رو، اخلاق‌مداری را جزو شرایط اصلی در تأیید و رد صلاحیت کاندیداها، مورد توجه و تأکید جدی قرار دهد.
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بهترین و خردمندترین و شریف‌ترینِ مردم ایران در این هزار و اندی سال، در راه اسلام جانفشانی‌ها را کردند.
برخی بر این عقیده هستند که خلیفه دوم فردی خوش‌رو و خوش اخلاق بود، حتی رفتار وی با قاتل خود یعنی ابولؤلؤ نیز با لطافت و نرمی بود. اما با بررسی متون تاریخی و روایی خلاف این عقیده ثابت می‌شود؛ زیرا یکی از خصلت‌های معروف خلیفه دوم که در نقلها آمده، اخلاق تند و رفتار خشن او با مردم و به خصوص با خانواده‌اش است.
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) پیامبر همه جهانیان است و تنها پیامبر مسلمانان نیست و به کار بردن تعبیر «پیامبر اسلام» درست نیست و این واژه ساخته غربی‌ها است تا از شأن و مرتبت رسول الله کم کنند...
در جریان شکل گبری و استحکام دین مبین اسلام جنگ‌های بسیاری رخ داده است، ولی آنچه که حائز اهمیت است، تفاوت دیدگاه رسول خدا با خلفای بعد از اوست. حضرت رسول نهایت رافت و مهربانی را نشان می داد و از اسلام یک چهره ایی زیبا به نمایش می‌گذاشت تا بتواند افراد بیشتری را به اسلام گرایش دهد. برخلاف جنگ‌هایی که برخی از صحابه انجام دادند.
امامان شیعه در راستای آیات الهی که امر به حسن برخورد با سایرین را ببان نموده است، پیروان خود را به رفتن به عیادت مریض، شرکت در نماز جماهعت و حتی تشییع جنازه سایر مسلمین توصیه نموده‌اند.
هدف از وحدت، تکیه بر مشترکات بین همه مسلمین و در صفوف واحد قرار گرفتن ایشان در مقابل دشمنان قسم خورده اسلام است.
اسلام عزیز دینی اخلاق محور بوده و علارغم تبلیغات سوء ایادی استکبار و غرب که در تلاشند تا چهره ای خشن از اسلام معرفی کنند، شدیداً به اخلاقیات در تمامی شئون اسلامی سفارش می کند.