پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در ایام انتخابات ریاست جمهوری، نامزدهای انتخابات، دو یا سه هفته فرصت دارند تبلیغ کرده و خود را به مردم بشناسانند و آراء مردم را جلب کنند. در ابتدای انقلاب بیشتر تبلیغات میدانی بوده و پوسترها، بروشورها و دیوارنویسی و عکس‌هایی که در خیابان‌ها نصب می‌شد، قسمت بیشتری از تبلیغات را شامل می‌شد و در رسانه‌ها در حد چند دقیقه برای نامزدان انتخاباتی فرصت داده می‌شد که مطلبی را به عرض ملت برسانند.

در دهه 80، صدا و سیما به این تبلیغات انتخاباتی ورود بیشتری داشت و از حجم عکس‌ها و بنرها، رفته رفته کاسته می‌شد و در انتخابات ریاست‌جمهوری 1388 بود که اولین بار مناظراتی بین نامزدهای انتخابات برگزار شد؛ در آن دوره مناظرات دو نفره بود و به راحتی فردی که در مناظره کردن قوی بود، می‌توانست غلبه خود را بر رقیبش به اثبات برساند. به دلیل بی‌اخلاقی‌هایی که در آن دوره اتفاق افتاد از دوره بعد (سال 1392) مناظرات دونفره برگزار نشد، بلکه مناظرات گروهی بوده و همه نامزدان انتخابات در یک برنامه حضور داشتند؛ در همان سال هم که سه مناظره برگزار شد، تهمت‌هایی از یک طرف، به دیگران زده می‌شد یا چند نفر با همراهی یکدیگر، به یک نامزد می‌تاختند و به این صورت مناظره را جذاب کرده و آرائی را به سبد خود سرازیر می‌کردند.

رهبر انقلاب درباره رقابت‌های انتخاباتی فرمودند: «بین نامزدها، اخلاق حاکم باشد؛ بدگویی کردن، تهمت زدن، لجن‌ پراکنی کردن، کمکی به پیشرفت کارها نمی‌کند، به آبروی ملّی هم لطمه می‌زند. صحنه انتخابات، صحنه عزّت و حماسه است، صحنه رقابت برای خدمت است».[1] بنابراین به نامزدها توصیه شد که مانند گذشته بی‌اخلاقی اتفاق نیفتد.

به طور نمونه یکی از بی‌اخلاقی‌ها و تهمت‌هایی که در دوره‌های گذشته مطرح شد، این مورد بود که به نامزدی که معتقد به «استفاده از ظرفیت‌های داخلی» بود و بر آن تأکید داشت، اتهام «حصارکشی دور کشور و قطع ارتباط با دنیا» زده می‌شد؛ رهبر انقلاب با اشاره به این توهم یا سوء تعبیر برخی از نامزدها، خطاب به نامزد معتقد به «استفاده از ظرفیت‌های داخلی» فرمودند: «ما از اول به دنبال ارتباط با همه دنیا، به جز یکی دو استثنا بودیم و اتفاقاً در دولت‌هایی مانند دولت شهید رئیسی که به شدت به مبانی پایبند بودند، ارتباطات بین‌المللی کشور هم تقویت شد». ایشان چشم ندوختن به بیگانگان را به معنی شجاعت و استقلال ملی خواندند و گفتند: «با وجود این دو مؤلفه، ملت ایران توانایی و شخصیت و قدرت خود را نشان می‌دهد و احترام آن در دنیا بیشتر خواهد شد».[2]

وقتی اخلاق در تبلیغ نامزد انتخاباتی حاکم نباشد، اعتقاد صحیح رقیب خود را با اصطلاحی غیرواقعی مطرح می‌کند و آن اعتقاد را نزد افکار عمومی نامناسب جلوه می‌دهد؛ هر کدام از نامزدهای انتخابات، باید نظر خود را مطرح کرده و مزایای آن را بگوید و در نقد نظر نامزد دیگر، به خوبی آن را تشریح کند و معایب آن را مطرح نماید.

باید در مورد همین اعتقاد گفته شود که رقیب ما به دنبال استفاده از ظرفیت‌های داخلی بوده و آن را اولویت کار خود قرار می‌دهد؛ در سیاست‌های خارجی او، ارتباط با اسرائیل ممنوع بوده و ارتباط با آمریکا هم بر طبق موازین و سیاست‌های نظام است. ارتباط با کشورهای دیگر نیز به شرط پذیرش استقلال ایران از طرف مقابل و رعایت منافع ایران در این ارتباط، بلامانع است.

اتفاقاً دولتی که با شعار ارتباط با دنیا به میدان آمد، در عمل دنیا را فقط آمریکا و چند کشور اروپایی دانست و چندین سال از سرمایه و فرصت جمهوری اسلامی را صرف این رابطه کرد و به نتیجه نرسید و در مقابل، دولتی که به حصارکشی دور کشور و قطع ارتباط با دنیا متهم بود، به دلیل اینکه رابطه با آمریکا را قبول نداشت، بیشترین ارتباط را با کشورهای دنیا برقرار کرد و قراردادهای بین‌المللی بسیاری تنظیم کرد. با عضویت دائمی در برخی از پیمان‌های بین‌المللی همچون بریکس، شانگهای و اوراسیا که غالباً با حضور کشورهای مستقل و مخالف با هژمونی غرب تشکیل شده‌اند، توانست گامی مهم در راستای خنثی‌سازی تحریم‌های ظالمانه بردارد.

بنابراین در نقد نامزدی که اولویتش استفاده از ظرفیت‌های داخلی است، نمی‌توان گفت دور کشور حصار می‌کشند و ارتباط با کشورهای دیگر را قبول ندارند، بلکه سیاست خارجی که اولویت دوم آنها است، اگر به منصه ظهور برسد، از سیاست ارتباط با آمریکا که اعتقاد رقیب این نامزد است، بیشتر اثر گذاشته است.

پی‌نوشت:
[1]. بیانات رهبر انقلاب در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)، ۱۴ خرداد ۱۴۰۳.
[2]. بیانات رهبر انقلاب در روز غدیر خم، ۵ تیر ۱۴۰۳.