پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ در ایام انتخابات ریاست جمهوری، نامزدهای انتخابات، دو یا سه هفته فرصت دارند تبلیغ کرده و خود را به مردم بشناسانند و آراء مردم را جلب کنند. در این میان دیده می‌شود انگیزه‌های نامزدها مختلف است؛ رهبر انقلاب درباره رقابت‌های انتخاباتی فرمودند: «بین نامزدها، اخلاق حاکم باشد؛ بدگویی کردن، تهمت زدن، لجن‌پراکنی کردن، کمکی به پیشرفت کارها نمی‌کند، به آبروی ملّی هم لطمه می‌زند. صحنه انتخابات، صحنه عزّت و حماسه است، صحنه رقابت برای خدمت است، صحنه کش و واکش برای به دست آوردن قدرت نیست. برادرانی که وارد میدان مبارزه انتخاباتی و رقابت انتخاباتی می‌شوند، این را به عنوان یک وظیفه بدانند؛ آنها به وظیفه‌شان عمل کنند».[1] بنابراین مسئولین جمهوری اسلامی باید شیفتگان خدمت باشند، نه تشنگان قدرت و اگر کسی این کارزار انتخابات را این گونه ببیند که همه به دنبال قدرت هستند و او هم در همین جهت گام بردارد، از مسیر انقلاب منحرف شده است.

رهبر انقلاب فرمودند: «بعضی افراد، انگیزه‌شان فقط کسب قدرت است؛ این را هم ما دیده‌ایم. در همین دوره بیست‌ویکی دو ساله انقلاب، کسانی را دیدیم که حرف‌های به ظاهر موجّهی می‌زدند، اما حرفهایشان برخاسته از دلی شیفته و تشنه قدرت بود. در همان اوایل انقلاب، آقایانی که قدرت را در اختیار گرفتند و امام هم از آنها نهایت پشتیبانی را کردند، می‌خواستند راه انقلاب را به کلّی عوض کنند -که اگر هوشیاری و قاطعیت و صلابت امام و دقّت بعضی از کسانی که دست‌اندرکار مسائلِ اینها بودند، نمی‌بود، معلوم نبود که نتیجه این تلاش و این انقلاب عظیم مردم چه می‌شد- و من نه در یک ماجرا، بلکه در ماجراهای متعدّد این را آزمودم که برای آنها آنچه مهم بود، در درجه اول، دست یافتن به قدرت بود؛ چه برای شخص خودشان، چه برای گروه خودشان! گروه‌گرایی به آنها اجازه نمی‌داد که حتی دوستان خودشان را که از غیر گروه خودشان بودند، به دایره قدرت و مسئولیت راه دهند! خوشبختانه مسئولیت‌های آنها ادامه پیدا نکرد؛ چون آگاهی و هوشیاری امام مانع شد. البته برخوردی که این‌ها با انقلاب و با خطّ امام و با پیروان امام و پیروان انقلاب و علاقه‌مندان به اسلام انقلابی داشتند، همیشه برخورد نامناسب و غیر خیرخواهانه‌ای بوده است».[2]

ممکن است کسی در ظاهر نشان ندهد که به دنبال قدرت است و سخنان جذابی مطرح کند، اما از رفتار او در صورت هوشیاری مشخص می‌گردد که واقعاً تشنه قدرت است؛ چنین افرادی فقط به دنبال این هستند که خود به مقامی برسند و بعد فقط باند و جناح خود را ببینند. ممکن است شعار فراجناحی بدهند ولی اگر دوستانشان در جناح آنان نباشند، مسئولیت نمی‌دهند و در عمل انحصارگرا هستند. (البته برخی خود به این مطلب اذعان می‌کنند و در کلامشان هست که اگر به قدرت برسم، چنین و چنان می‌کنم یا بگویند همه این تبلیغات انتخابات بر سر به قدرت رسیدن است).

رهبر انقلاب تذکر دادند: «کسانی که برای انتخابات خود را نامزد می‌کنند، بدانند که انتخابات یک وسیله‌ای است برای بالا بردن توان کشور، برای آبرومند کردن ملت؛ انتخابات، فقط ابزاری برای قدرت‌طلبی نیست. اگر بناست این انتخابات برای اقتدار ملت ایران باشد، پس نامزدها بایستی به این اهمیت بدهند و این را در تبلیغاتشان، در اظهاراتشان و در حضورشان رعایت کنند. مبادا نامزدها در اثنای فعالیت‌های انتخاباتیِ خودشان، جوری رفتار کنند و حرفی بزنند که دشمن را به طمع بیندازند».[3] «قدرت ‌طلبی برای کسانی جاذبه دارد که می‌خواهند خواهش‌ها و هواهای نفسانی خودشان را ارضاء کنند».[4]

افرادی که به دنبال قدرت هستند، در رفتار و گفتارشان به صاحبان زر و زور گرا می‌دهند که من اهل معامله هستم؛ آنها نیز دور و بر این نامزد انتخاباتی را گرفته، با امکانات مادی و رسانه‌ای خود، او را به قدرت می‌رسانند؛ در نهایت این فرد وامدار این افراد گشته و مجبور است هر آنچه آنان می‌گویند، عمل کند و به این صورت، آخرت خود را تباه می‌کنند.

پی‌نوشت:
[1]. بیانات رهبر انقلاب در مراسم سالگرد ارتحال امام خمینی(ره)، ۱۴ خرداد ۱۴۰۳.
[2]. بیانات رهبر انقلاب در دیدار جمعی از دانشجویان در ۱۷ آذر ۱۳۷۹.
[3]. بیانات رهبر انقلاب در دیدار زائران و مجاوران بارگاه حضرت علی‌بن‌موسی الرضا در ۱ فروردین ۱۳۸۸.
[4]. بیانات رهبر انقلاب در دیدار اقشار مختلف مردم در ۳۰ شهریور ۱۳۸۱.