استعمار فرانسه در قرن نوزدهم میلادی، برای آن‌که از رقیب‌های روسی و انگلیسی خود در استفاده‌ی ابزاری از بهائیت عقب نماند، پیشنهاد همکاری به پیامبرخوانده‌ی این فرقه داده است. اما به راستی، استعماری که کارنامه‌ی سیاهی در پایمالی حقوق بشر در کشورهای اسلامی و آفریقایی دارد، چرا برای سرکوب مقاومت مردمی، دست به دامن فرقه‌ی بهائیت شده است؟!

پس از تعطیلی مدرسه‌ی وحدت کاشان و ناکام ماندن تلاش بهائیت برای بازگشایی مجدد آن، عبدالبهاء به صورت مستقیم با سفیر انگلیس در ایران، وارد مکاتبه گشت و با لحنی تملق آمیز، خواستار بازگشایی مجدد این مدرسه شد. این در حالیست که با در نظر داشتن دولت فعالیت‌های استعماری انگلیس، اقدام پیشوای بهائیت در واقع یک رویکرد ضدملّی به شمار می‌آید.

ادوارد براون که نزد بهائیان از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، در مقدمه‌ی خود بر کتاب نقطة الکاف، ریشه‌ی فرقه‌ی بابیت و مسلک شیخیه را یکی دانسته است. اما این ادعا زمانی بیشتر تقویت می‌شود که مدعی قائمیت بابیت، خود را شاگرد مکتب شیخیه می‌دانسته و از عقاید باطل پیشوایان شیخی، برای توجیه قائمیت خود و ادعای نسخ اسلام استفاده کرده است.

با در نظر داشتن تمام اسناد ارتباط بهائیت با استعمار، امان‌الله شفا (از بهائیان بازگشته از این فرقه)، نظریه‌ای در خصوص تابعیت روسی پیامبرخوانده‌ی بهائیت مطرح نموده است. او معتقد است که حضور کنسول روس در دادگاه محاکمه‌ی حسینعلی نوری و دفاع از او، خود گواه بر تابعیت روسی پیامبرخوانده‌ی بهائی و استفاده از مقرارات کاپیتولاسیون دارد.

بهائیان در حالی سعی بر انکار ارتباط پیامبرخوانده‌ی بهائیت با استعمار روس‌تزار دارند که وی صراحتاً، به حقوق‌بگیری خود از امپراطوری روس تزار اعتراف کرده است. با این حال، چگونه یک مواجب‌بگیری امپراطوری ظالم، ستمگر و غاصب می‌تواند پیامبری الهی باشد؛ حال آن‌که خدای تعالی صراحتاً از تکیه بر ظالمین نهی کرده است.

حجت زنجانی (سرکرده‌ی بابیان شورشی زنجان)، پس از ارتکاب جنایات فجیع، هنگامی که ادامه‌ی جنگ با قوای دولتی را به ضرر خود دید، دست به دامن دولت‌های خارجی، خصوصاً روس‌تزاری شد. اما به راستی چگونه ممکن است یاران مهدی موعودی که از بارزترین صفاتتش دادگستری است، از حکومتی کافر و ظالم، طلب کمک نمایند؟!