عرفان ناب اسلامی
خداوند در آیه سوم سوره مائده از یأس و ناامیدی دشمنان اسلام سخن به میان می آورد. رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود به این نکته اشاره کرده، عامل آن را انتخاب امیرمؤمنان (ع) به عنوان رهبر و جانشین از سوی خدا می دانند. نکته ای که در سخن ایشان به چشم می خورد، تشکیل قاعده امامت و ولایت بر امت اسلام از سوی پیامبر (ص) است؛ به همین مناسبت عید غدیر برترین عید امت اسلام معرفی می‌شود.
اصل مال و ثروت در اسلام مذموم نیست، بلکه مال و ثروت از آن جهت که وسیله و ابزاری برای رسیدن به آخرت باشد پسندیده است؛ ولی مال‌پرستی در برابر خداپرستی سرزنش شده است. اگر عالمی ثروتمند شد، فی نفسه اشکالی ندارد. آنچه مذموم است، دل بستن عالِم به دنیا است. دنیاپرستی و مال‌پرستی برای مردم عادی مذموم است و برای عالمان دینی به طریق اولی شایسته نیست.
اسلام تنها دین الهی و آسمانی است که تمام فرامین آن بر اساس احتیاجات بشر، جهت تکامل انسان‌ها و به سبب هدایت مخلوقات، با رهبری و زعامت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از جانب خداوند رحمان انتخاب شده است. باید گفت: در دین مبین اسلام، برنامه‌های جامع و کامل از طرف خداوند قرار داده شده است.
ششمین حجت خدا و رئیس مذهب تشیع، امام صادق (علیه‌السلام) شخصیتی آسمانی هستند که علاوه بر شیعیان، علمای اهل سنت نیز به علم بی‌نظیر ایشان اذعان کرده‌اند. صادق آل محمد (علیه‌السلام) با معرفی رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و بیان ویژگی‌های شخصیت آسمانی ایشان، سبب آن شدند تا چهره واقعی خاتم الانبیا به عالمیان نمایان گردد و جلوی تحریفات در دین گرفته شود.
امروز هر حرکتی که به اتّحاد امّت اسلامی بینجامد مبارک است،و یک حسنه است؛ نیّت دشمنان اسلام ایجاد تفرقه است؛ نیّت ما مؤمنینِ به اسلام بایستی ایجاد وحدت در دنیای اسلام و میان امّت اسلامی وشناساندن گروه‌ها و فرقه‌های امّت اسلامی با یکدیگر باشد(مقام معظم رهبری مدظله)
وحدت از منظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نه امری تاکتیکی و استراتژی، بلکه یک اصل اسلامی است، در این زمینه می‌فرمایند: «نباید به وحدت به چشم تاکتیک نگاه کرد؛ وحدت یک اصل اسلامى است.» این بیان، علاوه بر تبیین حقیقت وحدت و خاستگاه دینی آن، پاسخ به آن دسته دیدگاه‌هایی است که وحدت را یک امر صرفاً تاکتیکی یا استراتژیکی قلمداد می‌کنند.
ولی نعمت عالم هستی، امام رضا (علیه‌السلام)، شخصیتی الهی است که حلقه‌ی وصل ما بین رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و وجود با عظمت صاحب الزمان (عجل‌الله‌فرجه) محسوب می‌شوند و باید دانست شیعیان ایشان همان کسانی هستند که اعتقاد به دوازده امام بر حق، یعنی اوصیای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را دارند؛ در حالی که بقیه‌ی فرق و مذاهب از این اصل دور هستند.
هر چند به ظاهر امام حسین (علیه‌السلام) در کربلای سال 61 هجری به شهادت رسیدند و لشکریان بنی‌امیه انتقام کشته‌های خود در جنگ‌های بدر و احد را از اهل بیت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) گرفتند، ولی با گذشت هزاران سال، شیعیان در کنار مضجع شریف خامس آل عبا (علیه‌السلام) جمع می‌شوند و با اطاعت از اوامر اولیای الهی، یک‌دلی با هم‌دیگر و صله‌ی با امامان خود و تفکر تشکیل حکومت الهی را به نمایش می‌گذارند.
حضرت رقیه (علیها‌السلام) به عنوان سند دائمی مظلومیت امام حسین (علیه‌السلام) در عالم است که مورخان بی‌شماری در طول تاریخ، از به شهادت رسیدن ایشان در شام گواهی داده‌اند. ایشان هرچند خردسال بوده، ولی سبب شده تا ابد، شدت مظلومیت اهل بیت (علیهم‌السلام) و ظلمی که بر آنان شده بر کسی پوشیده نماند.
آدمی به طور طبیعی و غریزی در دنیا دلبستگی‌هایی دارد؛ به طور کلی می‌توان امیال ودلبستگی‌ها را به این صورت برشمرد: میل به شهوات؛ میل به طعام؛ میل به مال؛ میل به فرزندان؛ میل به خلود؛ میل به جاه و مقام، که این دلبستگی از امیال دیگر شدیدتر و ضرر آن بیشتر است.
امام موسی کاظم (علیه‌السلام) امام هفتم شیعیان و از اهل بیت عصمت و طهارت است، که نزد فرقین از جایگاه بالایی برخوردار است؛ در کرامات ایشان نقل شده که در گهواره جواب سلام داده و از غیب خبر دادند.
پایبندی به وحدت، به این معنا نیست که مذاهب اسلامی، هر آنچه که در منابع خود دارند را از بین ببرند؛ بلکه به معنای مسالمت اجتماعی است؛ علاوه بر آن، خداوند متعال فرمودند: کل مسلمانان به ریسمان ایشان چنگ بزنند و متفرق نشوند و روایات متعدد گفتند که مراد از ریسمان خدا، قرآن و عترت هستند.
شب قدر، شب سلامت دل‌ها و جان‌ها، شب شفای بیماری‌های اخلاقی، بیماری‌های معنوی، بیماری‌های مادی و بیماری‌های عمومی و اجتماعی؛ که امروز متاسفأنه دامان بسیاری از ملت‌های جهان، از جمله ملت‌های مسلمان را گرفته است! سلامتی از همه این‌ها، در شب قدر ممکن و میسر است؛ به شرطی که با آمادگی وارد شب قدر بشوید.
پیامبر در حق علی فرمود: «هر کس گمان کند من را دوست دارد و بغض علی را داشته باشد، دروغگو است و مرا دوست ندارد. او از من است و من از اویم، هر کس او را دوست بدارد، مرا دوست داشته است، و هر کس مرا دوست بدارد، خدا را دوست دارد و هر کس بغض علی را دارد، مرا مبغوض داشته است و هر کس مرا مبغوض بدارد، خدا را مبغوض داشته است.