شیعیان بر اساس ایمان و اعتقاد به مقام شامخ امیرالمومنین (علیه‌السلام)، همواره به دنبال ابراز پایبندی خود به ساحت مقدس حضرت بوده و هستند. اما یک سؤال پیش می‌آید که چرا با وجود بیان مقام الهی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، نام ایشان در نماز نیامده است؟ در پاسخ گفته می‌شود که نماز، عبادتی توقیفی است و تمام ارکان و اجزای واجب آن از جانب شارع مقدس وضع شده است.

یکی از تهمت‌های آتئیست‌ها به دین مبین اسلام، ادعای توهین و سب از جانب رسول خدا به بت‌های مشرکین و کفار است. آنان معتقدند که مشرکین به دلیل سب از جانب رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نزد ابوطالب آمدند و از ایشان شکایت کردند. اما در پاسخ باید گفت، قرآن کریم و سیره رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، خلاف نظر و ادعای آتئیست‌ها را اثبات می‌کند.

کمک به هم‌ نوع، یکی از اصول اخلاقی است که اسلام بر مواظبت و اجرای آن تاکید دارد. حال اگر آن هم نوع مسلمان باشد، قطعاً اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند. اخیراً گروه‌هایی از جوانان شیعه، با زعامت علمای شیعه و اهل سنت، در مناطق سیستان و بلوچستان، مشغول به کمک‌رسانی به مستضعفین مسلمان هستند.

شیعه معتقد است که از ظهر (زوال خورشید) تا غروب، غیر از وقت اختصاصی نماز ظهر و عصر، وقت مشترک دو نماز است؛ انسان می‌تواند هر دو نماز را در فاصله مزبور، هر وقت خواست انجام دهد و از وقت فضیلت آن صرف نظر کند. هر چند بهتر آن است که آن دو را از هم جدا کند و هر یک را در وقت فضیلت خود انجام دهد که روایات زیادی در این باره داریم.

برخی بر این باورند که شیطان همواره از عمر بن خطاب فراری بوده و روایاتی را در این زمینه بیان کرده‌اند؛ در حالیکه ساختگی و جعلی بودن این روایات بر علماء پوشیده نیست؛ چرا که، این روایات، هم با شان نبی مکرم اسلام و اوصاف نبی ناسازگار است و هم اینکه روایاتی بر خلاف این مضامین نیز نقل شده است.

هر ازدواج و وصلتی ممکن است که به انگیزه‌های مختلفی صورت گیرد و همیشه وصلت دو خانواده دلیل بر این نیست که آن دو خانواده از هر نظر دارای فکر و عقیدۀ مشترکی بوده و هیچ‌گونه اختلاف فکری ندارند. مضافاً بر اینکه ممکن است در یک برهه‌ای از زمان دو نفر با هم از هر جهت هماهنگ باشند و نقاط مشترک زیادی داشته باشند، ولی بعد از گذشت اندک زمانی اختلافات بروز کند.