وهابیان از روی ناچارای و بدبختی برای بدنام کردن شیعه به هر روایت ضعیف السندی تمسک می‌کنند. آنان شیعیان را پیروان عبدالله بن سبأ معرفی میکنند در حالی که علمای اسلام این روایت را تضعیف کرده‌اند.

علامه شرف الدین در پاسخ به شیخ سلیم که شیعیان را علت اختلافات دانسته می‌گوید: همانگونه که جایز است، چهار مذهب باشد، پنج تای آن نیز جایز است! چه‌طور ممکن است که وجود چهار مذهب با اجتماع و اتحاد مسلمانان موافق باشد، اما همین که به پنج رسید، اجتماع از هم پراکنده شود و مسلمانان هر کدام به راهی روند و باعث از هم گسیختگی جامعه شوند!؟

نقل شده كه شیخ عباس قمی به علامه محسن أمين اعتراض می‌كند كه چرا بيعت امام سجاد با يزيد را ذكر كردی!؟ ایشان می‌گوید: كتاب أعيان الشيعه كتاب تاريخ است و امام سجاد (علیه‌السلام) برای حفظ جانش و جان اهل بيت از روی تقيه بيعت كرده، شیخ می‌گوید نقل اين وقايع به مصلحت نيست؛ برخی شبهه کرده‌اند که عالمان شیعه وقایع تاریخی را کتمان می‌کردند. ...

از ابن طاووس نقل شده که منكر حادثه مسموم شدن امام رضا توسط مأمون شده و چنین نظری نداشته است؛ ابن طاووس فقط این‌که مأمون خودش زهر را به امام داده است را انکار کرده‌اند، و در این‌که امام زهر خورده و مسموم شده‌اند، تردیدی نداشته‌اند. هم‌چنین عبارت نقل شده در شرح اصول کافی از کشف الغمه نیز صحیح نیست.

رفتن به زیارت امام حسین (علیه‌السلام) بنا بر احادیث فراوانی که از ائمه اطهار (علیهم‌السلام) نقل شده دارای ثواب بسیار است. چرایی آن را می‌بایست در حفظ شعایر اسلامی که از توصیه‌های دینی است و آنچه از معنای آیه 32 سوره حج به‌دست می‌آید جستجو کرد که در تاثیر تکریم شعائر الهی تقوا و خداترسی را بیان داشته است.

اینکه امیرالمؤمنین پس از قتل عثمان فرمود: «مرا رها کنید و کسی دیگر غیر از من را بجویید» این‎طور نبود که ایشان حکومت را حق خود نداند و تشکیل آن را تکلیف شرعی خود نشمارد، بلکه غصب خلافت و 25 سال انحراف، باعث شده بود برخی از خواص، از خلیفه انتظارات ناحقی داشته باشند که این کراهت و ارجاع دادن به دیگران، اتمام حجتی با آنان بود.