مباحث روایی
روزی عربی آمد وگفت قرار بود پیامبر مقداری خرما به من بدهد. حضرت علی به پاخاست وسه مشت خرما مقابل وی گذاشت وفرمود این سه مشت خرما از آن توست. شمردند دیدند هر مشت خرما دقیقا شصت عدد خرما دارد ، دراین هنگام ابوبکرگفت پیامبر راست گفت که فرمود دست من با دست علی یکی است یعنی در عدالت دست من با دست علی یکسان است.
از احادیث مشهور و متواتر حدیث ثقلین است. این حدیث توسط راویان متعددی از صحابه نقل شده است. صحابه‌ای چون امام علی (علیه السلام)، زید بن ارقم، جابربن عبدالله، ابوذر غفاری، ابوهریره و دیگران این روایت را نقل کرده‌اند. این حدیث دلیلی قطعی بر پیروی از اهل بیت است، با این وجود جای تعجب است که چرا برخی مذهب اهل بیت را نمی‌پذیرند!
اگر پیامبر روز قیامت از شیعه بپرسد، چه کسی به تو گفته شیعه علی بن ابی‌طالب باشی؟ می‌گوید: به‌خاطر این کلام شما: «حق با على است و على با حق، حق آن‌جا گردد كه على باشد و جنگ با علی، جنگ با من است و صلح با علی صلح با من است.» اما اگر از اهل سنت بپرسند چرا مذاهب اربعه؟ چه جوابی دارند؟ فقه مذاهب اربعه بهتر است یا فقه علی بن ابی‌طالب؟
برخی از اهل سنت، نوک پیکان روایتی را که خشم حضرت فاطمه(علیها السلام) را مساوی با خشم خدا و رسولش می‌داند به سوی امیرالمومنین(علیه السلام) منحرف کردند و با ساختن و جعل روایات متعدد، خواستند علی(علیه السلام) را خشمگین کننده‌ی حضرت زهرا و پیامبر(علیهما السلام) و مخاطب حدیث «فاطمة بضعة منی من اغضبها فقد اغضبنی» جلوه دهند.
مسور بن مخرمه که راوی اصلی افسانه خواستگاری امیرالمومنین از دختر ابوجهل است، در زمان وقوع داستانی که ادعایش کرده، 6 ساله بوده، و یکی از دشمنان طراز اول حضرت علی(ع) است، او با معاویه همکاری داشت و با ذکر نام او بر وی درود می‌فرستاد و با عبدالله بن زبیر ارتباط تنگاتنگ داشته طوری‌که ابن زبیر کاری را بدون مشورت او انجام نمی‌داد.
خطبه حضرت زهرا (سلام الله علیها) که به خطبه فدک مشهور است، سرشار از درد و رنجی است که بر این بانوی مظلوم و اهل بیتش (علیهم السلام) وارد شده است. حضرت زهرا (سلام الله علیها) در این خطبه به مصائبی که بر آن بانوی مخدره وارد شده، اشاره دارد و در آن نسبت به عاملین و مسببین غصب خلافت و فدک شکوه و گلایه می‌نماید.
در باب 241 از کتاب «الجامع» تألیف معمّر بن راشد ازدی، به احادیث حضرت مهدی (علیه السلام) اختصاص دارد، در این باب 11 حدیث پیرامون حضرت مهدی آمده. در حدیثی از پیامبر نقل شده: پس خداوند مردی را از عترت من که از اهل بیت من می‌باشد، برمی‌انگیزاند، که زمین را به وسیله او پر از عدل فرماید، همان‌گونه که پر از جور و ستم شده باشد.
با مروری بر زندگی ابن‌تیمیه حرّانی به نتیجه می‌رسیم که ابن‌تیمیه با مسلمین و غیر مسلمین درگیر بود. در میان مسلمین با فرق مختلف اهل‌سنت و شیعیان اصطکاک و درگیری شدیدی داشت. که اکثر علمای اهل‌سنت با وی مخالفت کردند از باب نمونه قاضی شیخ شرف‌الدین عبدالغنی بن یحیی حرّانی از کسانی است که با نظریات ابن تیمیّه به مخالفت پرداخته است.
ابوالفرج اصفهانی درباره متوکل می‌گوید: «متوکل بر آل ابی طالب بسیار سخت‌گیر بود و با آنان با خشونت برخورد می‌کرد.» اما با توجه به جنایات و مواضع خصمانه متوکل در برابر اهل‌بیت، احمد بن حنبل نسبت به چنین فردی ارادت ویژه‌ای ابراز داشته و در حق وی دعا کرده است. احمد بن حنبل در حق متوکل می‌گوید: «هر روز برای سلامتی متوکل دعا می‌کنم.»
یکی از نواصبی که احمد بن حنبل از او بسیار تجلیل کرده حریز بن عثمان است. حریز بن عثمانی که جریر درباره او می‌گوید: «حریز بن عثمان علی (علیه السّلام) را بر بالای منابر دشنام می‌داد.» حال احمد بن حنبل با علم به مواضع خصمانه حریز بن عثمان نسبت به حضرت امیرالمؤمنین، از وی دفاع و درباره وی سه مرتبه واژه «ثقه» را به کار برده است.
احمد بن حنبل در موارد مختلف و با شیوه‌های متفاوت به دفاع و طرفداری از دشمنان اهل‌بیت (علیهم السّلام) پرداخته است. از باب نمونه علی بن یونس بیاضی عاملی می‌نویسد: «صالح به پدرش (احمد بن حنبل) می‌گوید: چرا یزید را لعن نمی‌کنی؟ احمد بن حنبل در جواب می‌گوید: کی دیدی من کسی را لعن کنم؟ در کجای قرآن یزید لعن شده است؟»
از مواضع احمد بن حنبل درباره حضرت علی دو گونه گزارش کاملا متفاوت نقل شده است. از سویی از احمد بن حنبل کلماتی نقل شده که برخی با استناد به آن، احمد را دوستدار امام علی معرفی کرده‌اند، و برخی هم به استناد به کلمات دیگر او را مبغض امیرالمؤمنین می‌دانند؛ که در این مقاله به این گزارش‌ها اشاره می‌شود و در پایان جمع‌بندی می‌شوند.
همه مسلمانان بر این عقیده متفق هستند، که اهل بیت عصمت و طهارت از سادات و جوانان اهل بهشت هستند. روایات متعددی از وجود مبارک پیامبر (صلی الله علیه و آله) روایت شده است، که جوانان بهشت را منحصر در امام حسن (علیه السلام)، امام حسین (علیه السلام) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها) کرده است. به این ترتیب سرور مسلمانان اهل بیت هستند.
حضرت علی (علیه السلام) بعد از غسل رسول خدا (صلی الله عليه وآله وسلم) و تجهيز آن حضرت فرمود «اين درد جانکاه هميشه براى من باقى بود، حزن و اندوهم دائمى، و تازه اين‌ها در مصيبت تو كم بود، اما حيف نمىتوان مرگ را باز گرداند و آن را دفع نمود. پدر و مادرم فدايت باد، ما را در پيشگاه پروردگارت ياد كن، و ما را هرگز فراموش منما.»