در برخی از کتب تاریخی آمده است که: رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم)، اميرالمؤمنین (عليه السلام) را به دنبال ابوبكر فرستاد، تا پشت سر ابوبكر نماز بخواند، و با این کار قصد برتری دادن ابوبکر نسبت به حضرت علی را داشته است و منظور خلافت ابوبکر بعد پیامبر هم می‌باشد. اما این سخنان آن‌ها بدون دلیل و مدرک است.

در حالی که همچنان یکی از مسائل اختلافی میان شیعه و سنی در بحث مهدویت، حی و حاظر بودن امام زمان می‌باشد و اکثر اهل‌سنت قائلند آن حضرت متولد نشده، اما بسیاری از نسب‌شناسان نیز به ولادت امام مهدی شهادت داده‌اند. از باب نمونه: محمد امین سویدی در کتاب «سبائک الذهب» ضمن نشان دادن درخت نسب ائمه اطهار به ولادت امام زمان می‌پردازد.

در منقبت حضرت علی(علیه السلام)، روایات و کلمات بسیاری وارد شده است. این روایات آن‌قدر فراوان هستند که خدشه کردن در آنها امری محال است؛ چراکه تواتر این‌گونه روایات بر هر انسان غیر مغرضی واضح و آشکار است. در قرآن کریم هم آیات بسیاری در شأن حضرت علی(علیه السلام) نازل شده است که یکی از این آیات، آیه 62 سوره مبارکه انفال است.

ملل و نحل نام کتاب‌هایی است که در آن به بیان فرقه‌ها و مذاهب مختلف اسلامی همراه با عقاید و نظراتشان می‌نویسند و تطبیق مذاهب اسلامی را با احادیث منقول از پیامبر اکرم(ص) ذکر می‌کنند، یکی از این احادیث حدیث مشهوری است که پیامبر فرمود: امت من به هفتاد و دو فرقه یا هفتاد و سه فرقه تقسیم می‌شوند، که فقط یک گروه آن بهشتی هستند

غلو در لغت افراط گرایی و بالا بردن هر چیزی را گویتد، و از طرف دیگر هرگاه این کلمه در مورد معتقدات دینی و مذهبی به کار رود، به این معناست که انسان چیزی را که به آن اعتقاد دارد، از حدّ خود بسیار فراتر برده است، که گاهی همراه با کذب محض است و گاهی همراه با موافقت، به طوری که از حدّ خودش هم فراتر می‌رود و به دروغ منتهی می‌شود

قرطبی، مفسّر بزرگ و شهیر اهل‌سنت در تفسیر خود ذیل آیه 33 توبه می‌نویسد: «سدّی گوید: این وعده‌ی خداوند به هنگام خروج حضرت مهدی تحقق می‌یابد؛ همان گاه که کسی باقی نمی‌ماند، مگر این که مسلمان شده یا جزیه دهد. گفته شده مهدی، همان عیسی است؛ در حالی که این سخن درستی نیست، چرا که روایات صحیح متواتر وجود دارد که مهدی از نسل پیامبر است»