خداوند به پیامبر می‌فرماید به مردم بگو که برای آوردن رسالت اجر و مزد نمی‌خواهی مگر اینکه اهل بیت او را دوست داشته باشند، و در روایات هم آمده که اهل بیت او را آزار نرسانند و آنها را دوست داشته باشند اما می‌بینیم برخی از صحابه مانند بنی امیه، موجبات آزار و اذیت و سبّ و لعن اهل بیت را به‌وجود آوردند که حاکی از خباثت ذاتی آنان است.

پس از اینکه حضرت فاطمه به خاطر تعرض خلفاء در سن 18 سالگی در بستر افتاد و لحظات آخر عمرش را سپری می‌کرد، ابوبکر و عمر به خانه حضرت زهرا آمدند تا حلالیت بطلبند. حضرت فاطمه هنگام دیدار با شیخین صورت به دیوار کرد و با یادآوری حدیثی از پیامبر فرمود: در درگاه خداوند شهادت می‌دهم، که من از شما دو نفر غضبناک هستم و راضی نیستم.

دشمنان اهل بیت، که هدفشان تخریب چهره اهل‌بیت (علیهم السلام) و مخصوصا حضرت علی (علیه السلام) است، در مواجهه با روایاتی که از لسان حضرت رسول (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است، دست به تحریف و یا حذف آنان زده‌اند. ابن تیمیه که در این کار ید طولایی دارد، سردمدار این اعمال است و روایات بسیاری را تحریف و یا تاویل کرده است.

اهل سنت معتقدند که صحابه عادل هستند، آنان بر این باورند که اگر عدالت صحابه مورد خدشه قرار گیرد، چگونه می‌توان دین را از پیامبر دریافت کرد! زیرا صحابه حلقه وصلی بین ما و پیامبر اکرم هستند. در پاسخ به اهل سنت می‌گوییم: راه حل را پیامبر اکرم بیان کرده است و به مسلمانان فرمودند که به قرآن و اهل بیت متمسک شوید، تا نجات یابید.

معاویه یکی از صحابه‌ی آزاد شده‌ی پیامبر بعد از فتح مکه بود، او بعد رحلت پیامبر در زمان خلفا، جایگاه حکمرانی بر منطقه‌ی شام را به عنوان استاندار گرفت تا اینکه در زمان خلافت حضرت علی عزل شد، او به خونخواهی عثمان جنگ صفین را به‌راه انداخت، اما با این وجود انصاف را در مورد حضرت به خرج داده و اعترافاتی در فضیلت امیرالمؤمنین کرده است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در مناسبت‌های مختلف جانشین و خلیفه بعد از خود را به مردم معرفی کرد و افرادی مانند عمر و دیگر صحابه‌ی پیامبر اکرم به این موضوع واقف بودند، خصوصاً در واقعه غدیر خم که خلیفه دوم خود مستقیماً به حضرت علی تبریک گفت، اما بعد از رحلت پیامبر این قضیه‌ی مهم به فراموشی سپرده شد.