یکی از شبهات مطرح شده از جانب مفتی‌های وهابی، بازی کردن اهل بیت (علیهم‌السلام) در کودکی است و می‌گویند امامان شیعه یکی از نشانه‌های امام را دوری از لعب یا بازی کردن دانسته‌اند. پس شرط امامت را ندارند. در حالی که از منظر اهل بیت (علیهم‌السلام) بازی کردن بی‌فائده، رد بر امامت است.

وهابیون با تهمت و ادعای باطل، قصد دارند تا قتل عثمان را متوجه یاران امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کنند. آنان با ادعای دروغ قائل هستند، عده‌ای شورشی و نومسلمان، قاتل عثمان بودند. در حالیکه در منابع معتبر اهل سنت از نقش بعضی همسران رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و بعضی از صحابه در این واقعه یاد شده است.

وهابیون بین کربلا و جَمل مقایسه می‌کنند و قائلند عایشه به قصد خونخواهی عثمان و مقابله با نومسلمانانی که قصدشان نابودی اسلام بود، دست به قیام زد. با بررسی تاریخ و روایات معتبر اهل سنت مشخص می‌شود که حب دنیا و ریاست سبب جنگ جمل علیه خلیفه واجب الاطاعه زمان شد. نهی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از حضور عایشه نیز دلیل بر حرمت کار او است.

مفتی‌های وهابی با تهمت به شیعیان، امامت موروثی را همانند سلطنت معرفی می‌کنند و قائلند اگر خلافت موروثی باشد، همانند سلطنت از پدر به پسر انتقال داده می‌شود. این سخنان جاهلانه در حالی است که قرآن کریم مصادیقی از انتقال رسالت از پدر به فرزندان و یا از برادر به برادر دیگر را بیان کرده است. امامت و خلافت نیز امری الهی است و بشر در نصب و عزل هیچ نقشی ندارد.

مفتی‌های وهابی معتقدند، عده‌ای از اراذل و اوباش مصری و کوفی برای تغییر دین اسلام به مدینه آمدند و بعد از محاصره طولانی مدت خانه عثمان، او را به قتل رساندند. آنان با تحریف تاریخ، قائل هستند که این فتنه تحت تأثیر عبدالله بن سبأ و مالک اشتر پایه گذاری شد، در حالیکه منابع تاریخی اهل سنت، از نقش بعضی از اصحاب، همچون طلحه یاد می‌کنند.

خلافت و امامت، مقامی الهی است که توسط خدای رحمان به بعضی از بندگان برگزیده عنایت شده است. ائمه معصومین (علیهم‌السلام)، همان وارثان انبیاء الهی‌اند که از جانب خدای رحمان به این مقام انتخاب شده‌اند. وهابیون با ایراد شبهه قائل هستند، خلافت و امامت در اسلام نباید به صورت موروثی باشد و این نوع خلافت همانند حکومت پادشاهان است.