کتاب مقدس مسیحیان بدترین تهمت‌ها و ناسزاها را در حق انبیای الهی بیان داشته است. و این در حالی است پیامبران معصوم بوده و عصمت آنان اشتباه و اغلاط محتوایی کتاب مقدس و در نتیجه سستی استدلال به آن را اثبات می‌کند. حال باید آیا عقل حکم به معصوم بوده پیامبران خواهد کرد تا نتیجه‌ی مذکور حاصل شود؟

داستان کتاب مقدس ازاینجا جالب می‌شود که پیامبر سالخورده پس از معرفی خود به‌عنوان پیامبر و اولیای الهی، به آن نبی اهل یهودا به‌دروغ می‌گوید که به من از جانب خداوند پیغام رسیده که تو را پیدا کنم و به خانه‌ی خود ببرم و به تو آب‌ونان و غذا دهم. پس‌ازآنکه پیامبر سالخورده، آن پیامبر را به خانه‌ی خود میاورد، از جانب خداوند به او وحی می‌شود که به مهمان خود بگو چون از دستور خدا سرپیچی کردی، مستحق عقاب و سرزنش و مجازات خواهی شد.

نويسندگان مسيحی بر اساس آیه‌ای از تورات ادعا می‌کنند كه حق احترام برای انسان‌ها به اين دليل است كه انسان به‌صورت خداوند آفریده‌شده است و اين احترام در اسلام و كمونيست وجود ندارد! درحالی‌که از نگاه قرآن انسان خليفة الرحمن است و علت احترام او به خاطر تقوا و اخلاق بوده و حرمت مؤمن از کعبه هم بالاتر است.

با ظهور اسلام، همه‌ی ادیان موجود در ان زمان به خصوص یهودیت و مسیحیت منسوخ شده و پیروان آنان ملزم به پیروی از اسلام بودند. برخی از مسیحیان روشنفکر حقانیت اسلام را پذیرفته و مشرف به دین اسلام شدند. اما برخی منسوخ شدن دینشان را نپذیرفته و با تعصب و لجاجت بر همان دین منسوخ خود ماندند. حال آنکه نسخ ادیان ریشه در کتاب مقدس داشته و خود مسیحیت با ظهورشان یهودیت را نسخ کرده‌اند.

هم در اناجيل و در قرآن كريم آمده است كه عيسي (عليه‌السلام) «كلمه خداوند» است، اما مسيحيان، معنای كلمه بودن مسيح را هم‌طراز بودن مسيح با خداوند معنا کرده‌اند و مسيح را يكی از اقانيم ثلاثه خداوند می‌دانند كه مسيح هم خداست و هم انسان، درحالی‌که كلمه بودن مسيح به معنای مخلوق بودن آن حضرت است و هيچ مخلوقی هم‌ردیف خداوند نخواهد بود.

کتاب مقدس در بردارنده‌ی مجموعه‌ی عظیمی از اختلافات و تناقضات است. به این بیان که در کتاب مقدس به وفور مشاهده می‌شود که یک ماجرا در کتاب‌ها و باب‌های مختلفش به انواع و اقسام گوناگون نقل می‌شود. داستان تدهین عیسی مسیح یکی از مواردی است که وجود اختلاف در آن مشهود بوده و این اختلافات حجیت کتاب مقدس را به شدت زیر سوال می‌برد.