شخصیت شناسی پیامبر زن از منظر کتاب مقدس

  • 1395/09/17 - 19:34
مسلمانان معتقدند که هیچ پیامبر زنی برای هدایت بشر از سوی خداوند ارسال نشده است. اما کتاب مقدس معتقد است چند زن به عنوان پیامبر از سوی خداوند مبعوث شده‌اند. یکی از این پیامبران زن، مریم خواهر حضرت موسی و هارون است. کتاب مقدس نسبت‌های ناروایی را به این پیامبر زن زده است.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ اگرچه اسامی تمام پیامبران در کتب اسلامی ذکر نشده است، اما درمجموع اسلام و مسلمانان معتقدند که همه‌ی انبیای الهی جز مردان بوده و پیامبر زن در طول تاریخ وجود نداشته است. برخلاف اسلام، مسیحیان و کتاب مقدس معتقد است که در میان پیامبران الهی، پیامبران زنی نیز وجود داشته است که از سوی خداوند به آنان وحی می‌شده است. یکی از پیامبران زنی که در کتاب مقدس نیز نام وی ذکرشده، مریم خواهر حضرت موسی و هارون (علیهما‌السلام) است.

کتاب مقدس احترام و جایگاه والایی برای مریم نبیه قائل شده و از وی هم‌ردیف با موسی و هارون (علیهما‌السلام) به‌عنوان منتی از جانب خداوند بر بنی‌اسرائیل، نام می‌برد: «ای قوم من به تو چه کرده‌ام و به چه چیز تو را خسته ساخته‌ام؟ به ضد من شهادت بده؛ زیرا که تو را از زمین مصر برآوردم و تو را از خانه بندگی فدیه دادم و موسی و هارون و مریم را پیش روی تو ارسال نمودم.»[1] همچنین به روایت کتاب مقدس مریم نبیه، خود را درباره‌ی مورد وحی خدا قرار گرفتن و نازل شدن وحی به او، همانند حضرت موسی (علیه‌السلام) می‌داند: «و مریم و هارون دربارۀ زن حبشی که موسی گرفته بود، بر او شکایت آوردند، زیرا زن حبشی گرفته بود؛ و گفتند: آیا خداوند با موسی به‌تنهایی تکلم نموده است، مگر به ما نیز تکلم ننموده؟ و خداوند این را شنید.»[2] این عبارت کتاب مقدس نشان می‌دهد که به مریم نبیه نیز همانند موسی و هارون (علیهما‌السلام) وحی نازل می‌شده است.

در کنار اینکه کتاب مقدس از مریم نبیه به‌عنوان حامل وحی الهی و هم‌ردیف با موسی و هارون یاد می‌کند، وی را نیز همانند بسیاری از پیامبران دیگر از تهمت‌ها و ناسزاهای خود بی‌نصیب نگذاشته است. کتاب مقدس به مریم پیامبر ادعایی خود، تهمت رقاصه بودن زده و معتقد است وی پیشروی رقاصه‌های زمان خود بوده و دیگر رقاصه‌ها پشت سر وی، هم‌نوا با او به رقص و آواز مشغول می‌شدند: «و مریمِ نبیه‌، خواهر هارون‌، دف‌ را به‌ دست‌ خود گرفته‌ و همۀ زنان‌ از عقب‌ وی‌ دف‌ها گرفته‌، رقص‌کنان‌ بیرون‌ آمدند. پس‌ مریم‌ در جواب‌ ایشان‌ گفت‌: خداوند را بسرایید، زیرا که‌ با جلال‌مظفر شده‌ است‌؛ اسب‌ و سوارش‌ را به‌ دریا انداخت‌.»[3] آیا پیامبری شخصی که به دف زنی و آوازه‌خوانی با زنان رقاصه مشغول باشد می‌تواند مورد پذیرش باشد؟ و اساساً آیا چنین شخصی می‌تواند وحی خدا را دریافت کرده و به هدایت مردم بپردازد؟ اگر کتاب مقدس وحی الهی بود آیا چنین تهمت‌های ناروایی را به انبیای خود می‌زد؟

علاوه بر اینکه مریم نبیه به اعتقاد کتاب مقدس به دف زنی و آوازه‌خوانی می‌پرداخت، طبق روایت کتاب مقدس، وی به سبب اعتراضی که نسبت به موسی (علیه‌السلام) در مورد همسر حبشی وی کرد، مورد غضب خداوند واقع شد و خداوند پیامبر خود را به بیماری پیسی و برص مبتلا ساخت: «و مریم و هارون دربارۀ زن حبشی که موسی گرفته بود، بر او شکایت آوردند... و غضب خداوند بر ایشان افروخته‌شده، برفت؛ و چون ابر از روی خیمه برخاست، اینک مریم مثل برف مبروص بود و هارون بر مریم نگاه کرد و اینک مبروص بود.»[4] در بخشی دیگر از کتاب مقدس نیز در مورد غضب خدا قرار گرفتن مریم نبیه، چنین آمده است: «دربارۀ بلای برص هوشیار باش که به هر آنچه لاویان کهنه شما را تعلیم دهند، به‌دقت توجه نموده، عمل نمایید و موافق آنچه به ایشان امر فرمودم، هوشیار باشید که عمل نمایید. به یادآور که یهُوَه خدایت در راه با مریم چه کرد، وقتی‌که شما از مصر بیرون آمدید.»[5] این مورد تنها یک نمونه از شخصیت شناسی کتاب مقدس در مورد پیامبران ادعایی خود است؛ با توجه به این مورد و موارد مشابه بسیاری که در کتاب مقدس است، قضاوت در مورد چنین کتاب مقدس و چنین پیامبرانی را به عهده‌ی روشن اندیشان بی‌تعصب واگذار کرده و از یکایک خوانندگان محترم خواستارم، اندیشه‌ی خود را قاضی محکمه‌ی کتاب مقدس و حجیت آن قرار دهند، باشد که به طریق راستین و صراط مستقیم رهنمون گردیم.

پی‌نوشت:

[1]. ترجمه‌ی قدیم کتاب مقدس، میکاه 6: 4.
[2]. همان، سفر اعداد 12: 1-2.
[3]. همان، سفر خروج 15: 20-21.
[4]. همان، سفر اعداد 12: 1-10.
[5]. همان، سفر تثنیه 24: 8-9.

تولیدی

دیدگاه‌ها

از زحمتی که درجمع آوری مطالب کشیدید تشکر میکنم ولی صرفا ادعایی بود که در مسیحیت زن پیامبر بود رقاصه بود و مبغوض خدا شد جا داشت دلیلی برای ناپسند بودن رقص در مسحیت یا در اخلاق عقل محور می آوردید و ثابت میکردید که به چه دلیل پیامبر نمی تواند مبغوًض خداوند باشد درحالی که بعضا فرشتگان مبغوض شدند

دوست عزیز از نگاه اسلام رقص از گناهان محسوب شده و تنها کسی که مرتکب گناهان بشود، مورد غضب الهی قرار می‌گیرد. بنابراین پیامبر رقاص و مبغوض بی شک، گناه انجام داده است. این در حالی است که پیامبری که برای هدایت مردم مبعوث شده اند باید معصوم باشند. پيامبران براى رهبرى مردم و نجات جامعه از آلودگى ها و تباهى ها و گسترش عدالت و تقوا آمده اند. مردم بايد نسبت به آنان اعتماد داشته باشند و با اطمينان خاطر به گفته هاى آنان گوش فرادهند. وقتى مردم ببينند كه آنها اشتباه مى كنند يا به گفته هاى خود پايبند نيستند، مردم را به راستى ، امانت ، عدالت و تقوا مى خوانند و خود به حقوق ديگران تجاوز مى كنند و به گناه آلوده اند، يا اگر درباره آنان احتمال آلودگى به گناه داده شود، هرگز با قلبى آرام به گفتارشان توجه نمى شود و اثر گفتارشان از مرز گوشها فراتر نخواهد رفت . براى اين كه دعوت پيامبران در قلب هاى مردم مؤ ثر افتد واعتماد و اطمينان آنان را جلب نمايد، بايد هرگز خطايى از آنان سرنزند و سراسر زندگى آنان از پاكى و نيكى آكنده باشد.

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.