آیا حواریون نیز قادر به شفای بیماران بوده‌اند؟

  • 1395/09/15 - 20:56
در بخشی از کتاب مقدس چنین ادعا شده است که عیسی مسیح به شاگردان خود قدرت خارج کردن الواح ناپاک را از بدن مردم و شفای بیماران را عطا کرده است. جالب آنکه در بخش‌های دیگر کتاب مقدس درست نقطه مقابل این ادعا بیان شده و تصریح شده است که شاگردان عیسی مسیح قدرت شفای بیماران را نداشته‌اند.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ بی‌شک عیسی مسیح یکی از مردان بزرگ الهی و از پیامبران اولوالعزم و صاحب‌شریعت است. وی برای پیشبرد دستورات خداوند از بین مردم دوازده فرد را به‌عنوان رسول و حواری خود برگزید و به آنان آموزش‌های لازم را جهت هدایت عموم مردم عطا فرمود. کتاب مقدس مدعی است که عیسی مسیح، حتی شفای مردم از هر مرض و بیماری را نیز به حواریون خود، آموزش داده است؛ اما اینکه این ادعا چقدر صحیح و درست است، از بررسی آیات کتاب مقدس به‌روشنی فهمیده خواهد شد.

متی در انجیل خود چنین روایت کرده است که عیسی مسیح شاگردان خود را فراخوانده و به آنان قدرتی داده است که ارواح ناپاک را از وجود انسان‌ها خارج کرده و هر نوع بیماری و مرضی را شفا دهند: «دوازده شاگرد عیسی آنگاه عیسی دوازده شاگرد خود را نزد خود فراخواند و به ایشان قدرت داد تا ارواح ناپاک را بیرون کنند و هر نوع بیماری و مرض را شفا دهند.»[1] در این آیه به‌صراحت بیان‌شده است که شاگردان عیسی مسیح، توانایی و قدرت شفای بیماران را داشته‌اند؛ اما بررسی بخش‌های دیگر کتاب مقدس و به‌خصوص انجیل متی نشان می‌دهد که حواریون عیسی مسیح قدرت شفای بیماران را نداشته‌اند.

متی در بخشی دیگر از انجیل خود، داستان جمعیت بزرگی را بیان می‌کند که برای شفای بیماری خود، نزد عیسی مسیح حاضر می‌شوند. آنچه در این داستان نمود بیشتری دارد این است که این جمعیت بزرگ تصریح کرده‌اند که آنان جهت شفای بیماری خود نزد شاگردان عیسی مسیح رفته و چون آنان را از داشتن قدرت شفای بیماری و درد و مرض، عاجز دیدند، به‌سوی عیسی مسیح آمده‌اند: «وقتی از تپه فرود آمدند، با جمعیت بزرگی روبرو شدند که منتظرشان بودند. از آن میان، مردی آمده، در مقابل عیسی زانو زد و گفت: استاد، به پسرم رحم کنید؛ او غشی است و حمله‌های سخت به او دست می‌دهد، به‌طوری‌که خود را در آب‌وآتش می‌اندازد. من او را نزد شاگردان شما آوردم، ولی ایشان نتوانستند او را شفا دهند.»[2]

در بخشی از انجیل متی تصریح‌شده است که عیسی مسیح قدرت شفای بیماران را به شاگردان و حواریون خود عطا کرده است؛ اما در بخشی دیگر از انجیل متی نیز تصریح‌شده است که شاگردان از شفای بیماران عملاً عاجز بوده‌اند و چنین قدرتی را نداشته‌اند. آیا این تناقض‌گویی در کتاب مقدس نیست؟ راستی کدام روایت متی درست است و کدام‌یک نادرست است؟ بر اساس کتاب مقدس آیا حواریون و شاگردان عیسی مسیح، توانایی شفای بیماران را داشته‌اند یا اساساً چنین قدرتی در آنان وجود نداشته است؟

پی‌نوشت:

[1]. ترجمه‌ی تفسیری کتاب مقدس، متی 10: 1.
[2]. همان، متی 17: 14-16.

تولیدی

افزودن نظر جدید

CAPTCHA
لطفا به این سوال امنیتی پاسخ دهید.
Fill in the blank.