محرم
مراسم قمه زنی و ... از خارج عراق به آن كشور وارد شده و ريشه عربی ندارد؛ انگليسی‌ها، برای رسيدن به اهداف خود رسم قمه و شمشيرزنی بر پيشانی را از شيعيان هندوستان شروع كردند كه از مركز تشيع و مرجعيت نجف دور بودند؛ اين بدعت بدون مجوز علما پذيرفته شد و به ايران و عراق رخنه کرد.
مقام معظم رهبری (مدظله) می فرمایند: برای قمه زنی در شرایط فعلی، هیچ دلیل عقلی و نقلی نداریم و یکی از مصادیق بارز تحریف محسوب شده و باعث وهن و تضعیف دین و مذهب تشیع می‌گردد.
با توجّه به اینکه امام حسین (ع) یزید را هرگز شایسته این جایگاه نمى دانست و خود را به حق، شایسته ترین فرد براى امر خلافت مى‌دید، با یزید بیعت نکرد و حکومت او را به رسمیّت نشناخت.
قمه زنی علاوه بر اینکه از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی شود و سابقه ای در عصر ائمه (ع) و زمان های بعد از آن ندارد و تأییدی هم به شکل خاص یا عام از معصوم (ع) در مورد آن نرسیده است، در زمان حاضر، موجب وهن و بدنام شدن مذهب می‌شود.
روایاتی که موافقان مشروعيت قمه زنی و لطم در عزاداری بر حضرت سید الشهدا (ع) به آنها استناد کرده تا استحباب قمه زنی و لطم و امثال آن را ثابت کنند، مانند روایت سر به محمل کوبیدن حضرت زینب (س) علاوه بر اینکه با شأن و مقام حضرت زینب (س) منافات دارد، ضعیف و غیر قابل استناد است.
برخی از افراد برای اثبات جواز قمه زنی می گویند: اینکه دشمنان مذهب اینگونه افعال را نمی پسندند، دلیل نمی‌شود که قمه زنی را کنار بگذاریم؛ چون خیلی از احکام واجب وجود دارد که دشمنان دین، آنها را هم نمی‌پسندند، پس با این استدلال باید کنار گذاشته شوند. در پاسخ باید گفت بین احکام مسلم شرعی با کاری که مشروعیت آن ثابت نشده (قمه زنی و لطم در عزاداری) تفاوت بسیاری است و مقایسه این دو درست نیست.
دشمنان شیعه برای مقابله با تشیع، به حمایت از افراد روحانی نما روی آورده است و به حمایت ویژه از آنان و با استفاده از فضای رسانه، مراسمات قمه‌زنی، لعن و دشنام را در سراسر دنیا به نمایش می‌گذارد و با این کار، شیعه را در بین مردم دنیا خشن و متعصب و بی‌عقل نشان می‌دهد، تا دیگر مکاتب بشری از شیعه متنفر شوند و جلوی گسترش اسلام شیعی در دنیا گرفته شود.
ترك امر به معروف و نهى از منكر از رذايل و مهلكات است كه زيان و ضرر آن به همه مى رسد و موجب فساد و عذاب جامعه و فراموش شدن احكام دين و شريعت مى گردد؛ امام حسين (ع) نيز فلسفه قيام خود را اینگونه بیان می‌کند که من از روى خودخواهى يا براى خوشگذرانى و يا براى فساد و ستمگرى از مدينه خارج نشدم، بلكه طالب مصلحت امت جدّم و خواستار انجام امر به معروف و نهى از منكر هستم.
در شرایط کنونی که دشمنان اسلام سعی در منزوی کردن مسلمانان دارند و با حیله هایی می خواهند اسلام را خرافی و بی منطق معرفی کنند، انجام اینگونه اعمال (قمه زنی) که در متن دین وجود ندارد و موجبات وهن و تخریب دین و مذهب و عزاداری را فراهم می‌کند، به نظر خلاف عقل است و بایستی به جای آن، سراغ مراسمی رفت که عظمت اهداف نهضت حسینی را آشکار سازد.
قمه زنی علاوه بر اینکه از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی شود و سابقه ای در عصر ائمه (ع) و زمان های بعد از آن ندارد و تأییدی هم به شکل خاص یا عام از معصوم (ع) در مورد آن نرسیده است، در زمان حاضر موجب وهن و بدنام شدن مذهب می‌شود.
مراجع عظام شیعه معتقدند که قمه زنی، در مراسم عزاداری امام حسین (ع) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت عزاداری و تمسخر و توهین به دین و مذهب می‌گردد؛ پس اجتناب از آن لازم است.
قمه زنی، در مراسم عـزاداری امام حسین (علیه‌السلام) موجب می شود که دین مقدس اسلام و مذهب شیعه در جهان، بی منطق قلمداد شـده و عنوان خرافی به آن داده شود و در نتیجه باعث هتک حرمت عزاداری و تمسخر و توهین به دین و مذهب می‌گردد؛ پس اجتناب از آن لازم است.
عزاداری نیز همانند بسیاری از امور دیگر دارای حد و مرز است؛ حد و مرزهایی که همگان ملزم به رعایت آن هستند؛ از جمله حدود عزاداری پرهیز از اعمالی است که موجب وهن و تضعیف دین و مذهب می‌شود.
حضور پرشور زنان ایرانی در مجالس عزاداری امام حسین علیه السلام در زمان قاجار بسیار چشمگیر بود و در بعضی از مجالس از مردان سبقت می‌گرفتند. در زمانی که به قول علی‌اصغر شمیم، «زن در خانه زندگی می‌کرد و تقریباً هیچ‌گونه ارتباطی با خارج از محیط خانواده نداشت»، حوادث تاریخی مهمی، اعم از مشارکت سیاسی و مبارزات سیاسی از زنان ایران در تاریخ ثبت گردیده و این در حالی است...