اسلام ناب
آتئیست‌ها شبهه کرده‌اند که غیرممكن است مردی بتواند با 50 سال سن، با دختر بچه 9 ساله، رابطه جنسی داشته باشد و پیامبر خدا باشد! در پاسخ می‌گوییم که باید شرایط زمان و مکان وقوع این کار در نظر گرفته شود؛ همچنین این اتفاق نیفتاده و داستان مطرح شده دروغ است.
خداناباوران به ادیان الهی اتهام خشونت می‌زنند و با آوردن نمونه‌ای مثل توبه قوم بنی‌اسرائیل با کشتن یکیدگر، آن را از پیامبر الهی بعید می‌شمرند؛ در حالی‌که این واقعه و دستور، از جهت منطقی لازم بود و نمی‌توان ادیان الهی را با یک اتفاق، به خشونت متهم کرد. اگر در داستان قوم بنی‌اسرائیل دقت شود، ملاحظه می‌گردد که چقدر حضرت موسی(ع) برای آنان رحمت و گره‌گشا بود.
آتئیست‌ها شبهه کرده‌اند که غیرممكن است مردی بتواند، شخصی از رهبران یهودی را در حد مرگ شكنجه دهد و او را بكشد و در همان شب با زن ۱۷ ساله او ازدواج كند و پیامبر خدا باشد! در پاسخ گفته می‌شود که پیامبر(ص) با صفیه، بعد از تحقق شرایط کنیزها بود و پس از گذشت عده کنیز که با عده طلاق و عده وفات تفاوت می‌کند، صورت گرفت.
اشکال کرده‌اند که چون امامت از امام حسن(ع) به امام حسین(ع) رسیده و پس از امام سجاد(ع) به صورت موروثی ادامه پیدا کرده، این سلسله امامت ساختگی است؛ در پاسخ گفته می‌شود که این ایراد، ساختگی بودن را نمی‌رساند؛ بلکه امام بعدی از طرف خداوند مشخص می‌شود و او همان کسی که عصمت و علم لدنی به او عطا شده است. از این‌رو حتی در بین بنی‌هاشم عده‌ای که ادعای امامت کردند، چون علم خدادادی نداشتند مورد پذیرش شیعه واقع نشدند.
شبهه کرده‌اند که چرا امام حسین(ع) در ماه حرام جنگید؛ در پاسخ گفته می‌شود که قیام امام حسین(ع)، عدم بیعت با یزید و نهی از منکر نسبت به حاکمی بود که مشروعیت حکومت بر مسلمانان نداشت؛ همچنین امام به قصد جنگ از مکه به کربلا نرفتند. احترام ماه حرام نیز در برابر کسانی است که آن را محترم بشمارند.
برخی از دشمنان با اشاره به اختلاف مسلمان‌ها در مهمترین مسئله دین اسلام یعنی نماز، نمازی که حدود 40 هزار بار توسط پیامبر (ص) خوانده شده، بطلان اسلام را نتیجه گرفته‌اند. این در حالیست که اختلاف در ادیان، دلایلی دارد و صرف تفاوت داشتن، دلیل بر بطلان نیست؛ چرا که روش درست، تنها در یکی از فرقه‌های منشعب از دین، یافت می‌شود.
مخالفین اسلام با قواعد علمی به ستیز با معجزات پیامبران می‌پردازند، ازجمله ردالشمس را مخالف طبیعت دانسته و اثرات مخربی را مترتب بر آن می‌دانند. در پاسخ گفته می‌شود معجزه خلاف قوانین عادی است که برای راستی آزمایی پیامبر ارائه می‌گردد. می‌توان احتمالاتی بر امکان این معجزه نیز مطرح کرد که اثرات مخربی نداشته باشد.
حجاب یکی از ارکان مهم اعتقادی و اجتماعی مسلمانان محسوب می‌شود که حفظ آن از وظایف اسلامی شمرده شده است. خداناباوران با ادعای کشف حجاب از سوی حضرت زهرا(س) مدعی شده‌اند که برای شکایت می‌توان از این روش استفاده کرد؛ درحالی‌که منابع معتبر اسلامی به پریشان کردن موی سر حضرت زهرا(س) در حجره رسول خدا(ص) به دور از چشم از نامحرمان اشاره می‌کنند که این امر، صرف یک تهدید بوده و اجرا نشده است.
به یقین، امام حسین (ع) که تمام هستى خویش را یکجا با خداوند معامله کرد و با تمام اهل بیت (ع) و فرزندان در قربانگاه عشق قدم نهاد و مخلصانه از همه چیزش در راه خدا گذشت، از عظیم ترین شعائر الهى است و برپایى مجالس عزا براى آن حضرت، تعظیم یکى از بزرگترین شعائر الهى محسوب مى‌شود.
زیارت برای بشر، موضوعی فطری و درونی است که به طور طبیعی در زندگی وی ظهور و بروز می یابد. انسان با زیارت، دیداری مشتاقانه و آمیخته با احترام نسبت به پیشوایان دینی و رجال خدمتگزار سیاسی و اجتماعی، انجام داده و زیارت را نوعی بزرگداشت آنان می‌داند.
تاریخ گواه است که امام سجاد (ع) در طول سی و چهار سال فعالیت، شیعه را از یکی از سخت ترین دوران های حیات خویش عبور داد؛ حضرت توانست شیعه را حیاتی نو بخشد و زمینه را برای فعالیت‌های آینده امام باقر (ع) و امام صادق (ع) فراهم کند.
هنگامی‌که بزرگان قریش به صورت جدّی تصمیم به قتل پیامبر(ص) گرفتند، ابوطالب از نیت شومشان آگاه شد؛ فرزندان پدرش را جمع کرد و دستور داد که پیامبر(ص) را در محله خود یعنی همان شعب ابیطالب، نگهدارى کرده و مانع هر سوء قصدی شوند. به دنبال این تصمیم و در ابتدای محرّم سال هفتم بعثت، فرزندان عبدالمطلب درون شعب محصور شده و در تحریم اقتصادی و اجتماعی قرار گرفتند.
شیخ صدوق (ره) می نویسد: امام صادق (علیه السلام) از پدران گرامی شان نقل می کنند که رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: «يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍ أَفْضَلُ أَعْيَادِ أُمَّتِي وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَمَرَنِي اللَّهُ تَعَالَى ذِكْرُهُ فِيهِ بِنَصْبِ أَخِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع عَلَماً لِأ
با توجه به اسناد معتبر قرآنی و روایی، پیامبر (ص) قبل از آنکه از دنیا بروند، حکومت را به امیرالمؤمنین (ع) تحویل دادند و ایشان را به عنوان جانشین و وصی خود منصوب کردند. در آیه 55 سوره مائده، خدای رحمان به ولایت خود و پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین (ع) بر سایر مسلمانان اشاره کرده و این ولایت دلالت بر امر و نهی دارد که از ویژگی‌های حاکم است.