عرفانهای کاذب
محمدعلی طاهری سرکرده فرقه حلقه، در یک اعتراف صریحی می گوید: «من تحصیلات در زمینه عرفان کلاسیک را ندارم»[1] این فرد حتی در استناداتی که به آیات قرآن می‌کند، بسیاری از الفاظ قرآن را اشتباره تلفظ می کند.
یکی از پیروان اکنکار و از شاگردان محمدعلی طاهری به صراحت می گوید: «طاهری سفیر خوبی است در تبلیغ معنویت آمریکایی(اکنکار) هر چند ممکن است اشکالاتی هم در این زمینه متوجه ایشان باشد.»[1]
پی‌نوشت
به اذعان پیروان فرقه آمریکایی اکنکار، برخی از آموزه‌های عرفان حلقه، دقیقاً همان چیزی است که توسط پال توئیچل موسس فرقه اکنکار، سال ها قبل بیان شده است. به همین دلیل بسیاری معتقدند، آموزه های عرفان حلقه، برگرفته از معنویت ها و عرفان های غربی و شرقی است.
یکی از مدعیان دروغین آخرالزمان علی یعقوبی است. وی متولد 1344 شمسی در تهران می‌باشد. تحصیلات علی یعقوبی دیپلم و دانشجوی اخراجی رشته پزشکی است. وی از اواخر دهه هفتاد یکی از قطب‌های معنویت انحرافی درکشور می‌باشد.
این بیانیه اعلام برائت سید حسن سید پور آذر از احمدالحسن و فرقه او شاید فتح بابی باشد برای اعلام برائت افرادی که مردد هستند یا افرادی که به ضاله بودن این فرقه پی بردند و ترس از جان یا آبرو دارند که بیان کنند.
سید حسن سید پورآذر یکی از مروجین فرقه احمدالحسن پس از 7 سال تبلیغ این فرقه به اشتباه خود پی برده و از این فرقه ضاله اعلام برائت کرد. سید حسن سید پور آذر که یکی از دوستان عباس فتحیه (دیگر مبلغ جریان احمدالحسن) بود در سال 1393 تحت تاثیر تبلیغ سوء دوست خود می‌شود و به این جریان می‌پیوندد.
احمدالحسن می‌گوید: «امیرالمومنین و حضرت زهرا (علیهما‌السلام) از رحمت خدا هستند پس رحمان و رحیم هستند.»[1] وی صراحتا بیان می‌دارد که «الرحمن» یعنی حضرت علی (علیه‌السلام) و «الرحیم» یعنی حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) خصوصیتی در رحمت بودن امیرالمومنین و حضرت زهرا (علیهما‌السلام) وجود ندارد بلکه اهل
غلو یکی از خصوصیت‌های مدعیان دروغین است. غلو در نسبت دادن صفاتی برای خود یا برای دیگران می‌تواند برای شناخت مدعیان دروغین بسیار کمک کند. مدعی یمانی (احمدالحسن) در تفسیرهای بی‌اساس خود پا را فراتر از حد خود گذاشته و به حد شرک رسیده است.
روایت موسوم به وصیت دارای اشکالات فراوانی است به نحوی که دیگر نمی‌توان به آن عمل کرد، از جمله:
احمدالحسن می‌گوید: حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) نور اهلبیت (علیهم‌السلام) را اشتباها به جای خدا گرفت!(متشابهات ج1، ص 30) اما ذات حق تعالی قابلیت دیدن ندارد و مسلما حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) که از انبیاء اولی العزم و مبلغ توحید بوده، چنین مساله‌ای را می‌دانستند پس متهم کردن حضرت ابراهیم (علیه‌السلا
دجال بصره می‌گوید: «حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) آن هنگامی نور پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را دید نمی‌توانست تشخیص دهد که ایشان از بندگان خدا است تا اینکه حقیقت آنها را شناخت» در حالی که روایت کتاب الفضائل[1] صراحت دارد بر اینکه هنگامی که حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) نور پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)
احمدالحسن می‌گوید: تنها حاکميت خداوند مورد قبول است و همه بايد از حاکميت خداوند تبعيت کنند و دموکراسی مورد قبول نیست. (حاکمیت خداوند نه حاکمیت مردم، ص 24) در چندين مورد احمدالحسن و اتباعش بر خلاف حاکميت الله عمل کرده و مهر رسوايی بر مکتب خود زده‌اند. چند مورد ذکر خواهیم کرد؛
احمدالحسن می‌گوید: نبی خدا حضرت آدم (علیه‌السلام) بی‌تقوا شد.(متشابهات، ج1، ص 24) وی مدعی است لباسی که با خوردن از درخت توسط حضرت آدم (علیه‌السلام) و حوا، از آنها گرفته شد لباس تقوا بود.
احمدالحسن می‌گوید: سگ از گِل حضرت آدم (علیه‌السلام) و بزاق دهان ابلیس خلق شده است.[1] وی در کتاب خود بیان می‌کند مَحلِ خالی ناف، جای بزاق دهان ابلیس است.
بررسی و نقد: