احمدالحسن می‌گوید: «امیرالمومنین و حضرت زهرا (علیهما‌السلام)  از رحمت خدا هستند پس رحمان و رحیم هستند.»[1] وی صراحتا بیان می‌دارد که «الرحمن» یعنی حضرت علی (علیه‌السلام) و «الرحیم» یعنی حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) خصوصیتی در رحمت بودن امیرالمومنین و حضرت زهرا (علیهما‌السلام) وجود ندارد بلکه اهل بیت (علیهم‌السلام) همگی رحمت خدا و واسطه فیض بر کل مخلوقات هستند ولی دلیل نمی‌شود که مراد از رحمان و رحیم در «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» امیرالمومنین و حضرت زهرا (علیهماالسلام) باشند. پس این کلام غلط است، زیرا اولا؛ خصوصیتی در این دو بزرگوار وجود ندارد. ثانیا؛ در برخی از آیات قرآن آمده است: قرآن و تورات نیز رحمت هستند بر این اساس باید گفت که این دو نیز رحمان و رحیم هستند. خداوند متعال می‌فرماید: «ثُمَّ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ تَماماً عَلَى الَّذي أَحْسَنَ وَ تَفْصيلاً لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لَعَلَّهُمْ بِلِقاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُون‏[الأنعام : 154] سپس به موسی کتاب دادیم برای این‌که [نعمت خود را] بر آنان‌که نیکی کردند کامل کنیم، و برای این‌که همه احکام و معارفی که مورد نیاز بنی‌اسرائیل بود تفصیل و توضیح دادیم و برای اینکه هدایت و رحمت [بر آنان] باشد تا به دیدار [پاداش و مقام قرب] پروردگارشان ایمان آورند.» و می‌فرماید: « وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنينَ وَ لا يَزيدُ الظَّالِمينَ إِلاَّ خَسارا[الإسراء : 82] و ما از قرآن آن‌چه را برای مومنان مایه درمان و رحمت است نازل می‌کنیم و ستم‌کاران را جز خسارت نمی‌افزاید.»
مدعی یمانی در جای دیگر علت این‌که امیرالمومنین (علیه‌السلام) را رحمان و حضرت زهرا (علیهاالسلام) را رحیم دانسته اینست که: «رحمان یعنی رحمت عامه، رحمتی که بر کل مخلوقات نازل می‌شود در دنیا و رحیم یعنی رحمت خاصه، رحمتی که مخصوص مومنین است و در روز قیامت حضرت زهرا (علیهاالسلام) شیعیان را انتخاب می‌کند و آنان را وارد بهشت می‌کند.»[2] این علت نیز مطمئنا اشتباه است زیرا که امیرالمومنین (علیه‌السلام) در روز قیامت، به دشمنان‌شان اجازه ورود به بهشت نمی‌دهند و آنان را وارد جهنم می‌کرد امیرالمومنین (علیه‌السلام) می‌فرماید: «من تقسیم کننده‌ی بهشت و جهنم هستم اولیاء خود را وارد بهشت می‌کنم و دشمنانم را وارد جهنم می‌کنم.»[3] روایات در این زمینه در حد تواتر هستند پس علتی که ذکر کردند درست نیست. با این‌همه اشکال قطعا این فرد لیاقت امامت ندارد.

پی‌نوشت:

[1]. متشابهات، ج1، ص 22.
[2]. همان، ص 34.
[3]. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات، ج1، ص416، مکتبه آیه الله مرعشی نجفی، قم، 1404ق