مسلمانان هنگام گرفتاری و مصائب، به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و اولیاء الهی (علیهم‌السلام) استغاثه می‌کنند و از ایشان طلب کمک می‌کنند؛ همه اقرار دارند که رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و اولیاء، تنها با اذن خداوند حاجت را برآورده می‌سازند و کارشان مستقل از خدا نیست؛ با این وجود وهابی‌ها این عمل مسلمانان را شرک می‌دانند.

رضاع کبیر مورد پذیرش شیعه نیست؛ مخالفین شیعه در مناظرات، با جدل قصد اثبات اعتقاد شیعه به مَحرمیت از طریق رضاع کبیر دارند و حدیثی را در این زمینه از کتاب کافی نقل می‌کنند و فرض می‌گیرند همسر جدیدی که از همسر قبلی فردی شیر خورده، بالغ بوده، در حالی‌که ازدواج با دختر شیرخوار طبق نظر شیعه و سنی مجاز است و حدیث در مقام بیان شرایط رضاع و سن شیرخوار نیست.

گرچه در قصاص، عفو و بخشش اولیاء دم، از توصیه‌های اخلاقی قرآن است، ولیکن ابن ملجم قاتل امیرالمومنین(ع) کسی بود که به دلایل مختلف، هرگز ذره‌ای لیاقت و شأنیت بخشش را دارا نبود و از این رو توسط امام حسن محتبی(ع) قصاص شد؛ از آن جمله: سازنده بودن عفو است، که در ابن ملجم نبود و اگر آزاد می‌شد به فتنه‌های و جنایاتش ادامه می‌داد.

گزارشات تاریخی نشان‌دهنده این است که بزرگان صوفیه برای رونق بخشی مجلس سماع خود، در ابتدا از أمردان (نوجوانان و جوانان زیبارو) استفاده می‌کردند ولی درعین حالی که مجلس سماع، مجلسی مردانه بود به‌تدریج پای زنان نیز به سماع باز شد. احمد جام از بزرگترین صوفیان مخالف سماع، به شدت به این مسئله تاخته و رقص سماع را خلاف شرع و برخواسته از هوی و هوس می‌داند.

گفتن یا علی و یا عبدالقادر گیلانی و ...، به عنوان شرک از سوی وهابیت مطرح است؛ این در حالی است که در آیات قرآن، خواندن غیر خداوند (صدا زدن غیر خداوند) تنها به معنایی نیست که از آن برداشت شرک شود، بلکه به معنای کمک گرفتن و نداء هم آمده است.

برخی از کسانی که ادعای پیروی از اهل‌سنت واقعی را دارند، به راحتی اعتقادات اصیل اهل‌سنت را زیر سوال می‌برند. زیارت قبور و آهنگ سفر برای آن از جمله اعتقادات اهل‌سنت است که از سوی که خود را در پوشش اهل‌سنت قرار می‌دهند، منع شده است.