افکار وهابیت
بر خلاف آنچه وهابیت ادعا دارند، عقاید و آراء ایشان با هیچ‌یک از مذاهب اسلامی انطباق ندارد و همه، ایشان را از خود طرد نمودند.
توسل از اعتقادات مسلمانان است. مسلمانان برای تقرب به خداوند از انبیا و اولیا استمداد میکنند، ولی محمد بن عبدالوهاب نه تنها توسل را جایز نمی‌داند، بلکه توسل کنندگان را نیز تکفیر می‌کند.
سال‌هاست وهابیت با شعار دادن و اظهار این مطلب که ما پیروان واقعی سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هستیم و ما اهل سنت واقعی هستیم گوش عالم را کرد کرده است. در حالی‌که با بررسی کتب اهل سنت چه در عهد قدیم و چه آثار جدید، به این مساله بر می‌خوریم که مذهب اهل سنت جواز توسل به انبیاء و اولیاء است.
وهابیت بر خلاف اهل سنت معتقدند که هر کس به صحابه ناسزا گوید کافر است و کشتن او جایز است. این در حالی است که هیچ دلیلی بر این سخن ندارند و اهل سنت نیز با دیدگاه آنان مخالف هستند.
اگر بنا باشد هر کس به صرف دیدن یک شباهت ظاهری در عمل و کردار یک گروه با گروه دیگر حکم یک گروه را بر دیگری اثبات کند، همانگونه که وهابیان در مورد تشبیه مسلمانان به کفار و مشرکان انجام می‌دهند، در این صورت باید گفت از این تشبیه بالاتر، شباهت عمل خود وهابیان به خوارج است که مثل آنها حکم به تکفیر مسلمانان و حلال بودن خونشان میکنند.
یکی از شبهاتی که پیروان وهابیت در موضوع شهادت حضرت فاطمه زهرا (علیها السّلام) وارد میکنند این شبهه می‌باشد که می‌گویند: «طبق روایات شیعیان، حضرت زهرا پس از بازگشت از مسجد و ایراد خطبه در آن جا به علی ـ رضی الله عنه ـ عتاب نمود؛ مگر شما شیعیان معتقد نیستید که فاطمه زهرا معصوم است، آیا یک معصوم با معصوم دیگر دعوا می‌کند؟.»
علمای معاصر افراطی عربستان یا عالم به فقه و عقاید سایر مذاهب نیستند و یا آن را به طور غیر اصولی و در قالب امری فرعی، حاشیه‌ای و سطحی فرا گرفته‌اند. این علما نه تنها عالم به فقه، معرفت و زیر‌ساخت‌های فکری سایر گرایش‌های اسلامی نیستند بلکه حتی نسبت به عقاید سایر مذاهب اهل سنت آگاهی ندارند. این علما بیشتر تابع تفکر ابن‌تیمیه هستند و به نوعی از تفکر احمد‌بن‌حنبل نیز عدول کرده‌اند.
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، ابن‌تیمیه حرّانی به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظز مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد. او و پیروانش در موضوع عزاداری سید‌الشهداء نیز تعبیرات زشت و زننده‌ای به کار برده‌اند.
وهابیان از روی ناچارای و بدبختی برای بدنام کردن شیعه به هر روایت ضعیف السندی تمسک میکنند. آنان شیعیان را پیروان عبدالله بن سبأ معرفی میکنند در حالی که علمای اسلام این روایت را تضعیف کرده‌اند.
محمد بن عبدالوهاب رهبر معنوی و بنیان‌گذار وهابیت در شبه جزیره، بدعت‌های زیادی را به بهانه توحید، در دین وارد کرد و از بسیاری از سنت‌ها و سیره‌های مسلمانان را بدعت شمرد و از آنها جلوگیری و منع کرد. یکی از سنت‌های حسنه‌ای که او با آن به مقابله پرداخت صلوات بر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بود.
حدود یک قرن ممنوعیت نقل حدیث، محروم ماندن از معارف غنی اهل بیت، ایجاد شبهه در معصومیت پیامبر (صی الله علیه و آله و سلم) و... باعث وارد شدن احادیث جعلی و پیدایش فرقه وهابیت گردیدد.
مفتیان وهابی حتی پوشیدن لباس سفید برای عروس را بدعت و حرام می‌دانند! آنان هر چیزی که جدید باشد را بدعت می‌دانند.
کهب الاحبار که جزء تابعین به شمار می‌رود و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را ندید و در زمان عمر اسلام آورده بود روایت می‌کرد و اصحابی مانند ابوهریره و معاویه از او نقل روایت می‌کردند. او نیز فرصت را مغتنم شمرده و یهود را در قالب اسلام به خورد جامعه داد که به اسرائلیات معرون گشتند.