وهابیت چنین ادعا دارند که خود را پیرو پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله و سلم) و سلف صالح می‌دانند. اما واقعیت، چیز دیگری است؛ زیرا هر چه بیشتر در کلام و رفتار عملی وهابیت دقت می‌کنیم، کذب کلامشان بیشتر مشخص می‌شود و در واقع می‌توان گفت که ایشان فقط از یک نام نیک بعنوان پوششی برای ترویج افکار خرافی خود استفاده کردند و افکار این فرقه با هیچ‌کدام از فرق اهل‌سنت، چه آن‌هایی که هستند و چه آن‌هایی که منسوخ و منقرض شده‌اند انطباق و هم‌خوانی ندارند.
برخی از وهابیت ادعا می‌کنند که آراء و عقایدشان با مذهب احمد بن حنبل مطابقت دارد که با توجه به ردّیه‌هایی که از جانب این گروه نوشته شده، این ادعا نیز باطل است. از آنجایی که علمای کلام و ملل و نحل، فرقه‌های اسلامی را در اصول کلامی به چهار فرقه : معتزله، اشاعره، مرجئه (صفاتیه) و شیعه منحصر نموده‌اند باید پرسید که وهابیت تحت عنوان کدام‌یک از این مذاهب قرار دارد؟
علامه شرف الدین از علمای بزرگ اهل‌سنت می‌گوید: «در کتاب‌های هیچ یک از اهل سنت و جماعت، اثری از نام سلفیّه و یا مذهبی به این نام به چشم نمی‌خورد؛ بلکه این نامی است که از سوی وهّابیان و بی‌دینان، ساخته شده است.» [1]

پی‌نوشت:
[1]. شرف الدین احمد بن یحیی منیری، الایمان و الاسلام، چاپ استانبول1986، ص78