دیدگاه علمای اهل سنت
امام باقر (علیه‌السلام) پنجمین خلیفه پیامبر و جزء یکی از دوازده نفری است که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند: جانشینان امت من دوازده نفرند و همگی آنان از قریشند؛ ایشان در زمان خود توانست علوم الهی را گسترش دهد، فلذا از این جهت او را باقر العلوم یعنی شکافنده‌ی علم مینامند.
حاکم نیشابوری از علمای اهل سنت، پس از نقل چند حدیث درباره غدیرخم، آنها را طبق مبنای نویسندگان کتابهای صحیح اهل سنت، صحیح می‌داند و می‌گوید با اینکه این احادیث صحیح است، آنان در کتب صحیح خود نیاورده‌اند.
ابن كثیر از علمای اهل سنت پس از نقل حدیثی در مورد غدیرخم می‌گوید: «استادم ذهبی در مورد این حدیث می‌گوید: قسمت اول حدیث (من کنت مولاه فعلی مولاه) متواتر است و من یقین به صدور آن از طرف رسول خدا (صلى‌الله‌علیه‌وآله) پیدا کردم؛ قسمت دوم حدیث (اللهم وال من والاه و عاد من عاداه) سندش قوی است
در روایات معتبر اهل سنت، احادیثی در مورد طینت و آفرینش انسان های خوب و بد نقل شده است؛ علمای اهل سنت، پس از پذیرش این روایات، توجیهاتی در توضیح آن بیان کرده‌اند.
صحابه همراه پیامبر (ص) با نیت زیارت قبر شهدا، به صورت گروهی و کاروانی، (همانند کاری که اکنون توسط شیعیان و اهل سنت، در خصوص قبر شهید کربلا در اربعین انجام می‌شود) به زیارت می‌رفتند. این کار، مشروع بوده و پیامبر (ص) و صحابه و مسلمین انجام می‌دادند. حال برخی با گرایشات وهابیت آن را قبول ندارند و می‌گویند اهل سنت قبول ندارند!
ابن جوزی در کتاب العلل المتناهية روایات فضایل معاویه را نقل کرده و تضعیفات آن را بیان کرده است. او پس از نقل حدیث «اللَّهُمَّ عَلِّمْ مُعَاوِيَةَ الْكِتَابَ وَالْحِسَابَ وَقِه الْعَذَابَ» می‌نویسد: «تمام اسناد این حدیث غیر صحیح است.»
وهابیون مدعیند که پیامبر (ص) در حق معاویه دعا فرموده و این دعاها به استجابت رسیده و باید شیعه بپذیرد که معاویه منافق نیست؛ درحالیکه این روایات مورد پذیرش شیعه نیست؛ علمای اهل سنت نیز این روایات را تضعیف کرده‌اند و در جمع‌بندی روایات فضایل معاویه، هیچ روایتی را صحیح نمی‌دانند.
وهابیون می گویند در روایت نیامده که معاویه به سعد چه دستوری داده، بلکه از علت ناسزا نگفتن وی به علی (ع) پرسیده است؛ پاسخ این است که برخی از علمای اهل سنت ازجمله شارحان صحیح مسلم و حتی ابن تیمیه نیز به دستور معاویه در دشنام دادن سعد به امیرالمؤمنین (ع) اعتراف کرده‌اند.
در دایرة المعارف قرن بیستم آمده است که در سال ده هجری پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) حج به جا آورد.
مقبلی درباره حدیث غدیر می‌نویسد: «اگر در حدیثی مانند این حدیث شک وجود داشته باشد، هیچ امر یقینی در عالم وجود ندارد.»
پی‌نوشت:
مقبلی، صالح بن مهدی بن علی ربیعی، الأبحاث المسدّدة فی الفنون المتعدّدة، مکتبة الجیل، ص336.
«فإن کان مثل هذا معلوماً و الا فما فی الدنیا معلوم.»
ابن حجر هیتمی از علمای اهل سنت با اینکه علیه مذهب شیعه و استدلال شیعه به حدیث غدیر ایراد گرفته است، ولی خود به کثرت سندهای حدیث در کتابش اعتراف کرده و می‌نویسد:
ابن عبدالبر پس از نقل چند روایت در فضیلت امیرالمؤمنین، ازجمله حدیث غدیر اینگونه نظر خود را بیان می‌کند که همه این احادیث، احادیث ثابت شده و صحیح است.
حلبی از علمای اهل سنت، در مورد تعداد شرکت کنندگان در خطبه غدیر خم می‌گوید: «تعداد جمعیت آنان را غیر از خداوند نمی‌داند؛ گفته شده 40 هزار، 70 هزار، 90 هزار، 114 هزار، 120 هزار و گفته شده بیش از این تعداد بوده‌اند.»