اسناد
ابن حجر مىگويد: ابن تيميّه درباره حضرت على چنين اظهار نظر مىكند: وى در هفده مورد اشتباه كرده و در آن موارد با سخن آشكار قرآن، مخالفت کرده است.
محمد رشید رضا، از زبان یکی از دانشمندان غربی چنین نقل قول می‌کند که شایسته است مجسمه معاویه را از طلا ساخته و در میدان پایتخت کشور قرار دهیم، از او علت این سخن را پرسیدند، پاسخ داد: زیرا اگر رفتار معاویه نبود (و قاعده حکومت اسلامی را از دموکراتیک تبدیل به تعصب نمی‌کرد)، اسلام سراسر جهان را فرا گر
محمد رشید رضا، از زبان یکی از دانشمندان غربی چنین نقل قول می‌کند که شایسته است مجسمه معاویه را از طلا ساخته و در میدان پایتخت کشور قرار دهیم، از او علت این سخن را پرسیدند، پاسخ داد: زیرا اگر رفتار معاویه نبود، اسلام سراسر جهان را فرا گرفته بود و مردم آلمان و حتی سایر کشورهای اروپایی، همه مسلمانان
فخر رازى در تفسير آيه‌‌ی 12 سوره مریم، درباره حضرت يحيى (عليه‌السلام) گفته است: مراد از حکم، در آيه شريف، همان نبوّت است، زيرا خداوند متعال، عقل او را در سنين کودکى، محکم و کامل کرد و به او وحى فرستاد؛ اين بدان جهت است که خداوند متعال، حضرت يحيى (عليه‌السلام) و عيسى (عليه‌السلام) را در سنين کودکى
درجريان نزول آيه انذار، پيامبر اکرم (صلی‌‌الله‌عليه‌وآله)، خويشاوندان نزديک خود را دعوت کرده و رسالت خود را ابلاغ کرده، فرمودند: کدام‌يک از شما مرا ياری می‌کند تا برادر من و [وصی و] جانشين من در ميان شما باشد؟
سید عبدالرحمن أهدل، مفتی زبید می‌گفت: در نقد عقاید وهابیت، نیازی به تالیف کتاب نیست، بلکه همین حدیث پیامبر که ویژگی‌های این فرقه را بیان کرده، ازجمله «تراشیدن موی سر»، برای بطلان عقاید آنان کفایت می‌کند، زیرا غیر از وهابیت، هیچ‌یک از فرقه‌های بدعت‌گذار این ویژگی را ندارند.
گنجى شافعی به سندش از ابوامامه باهلى نقل مىكند كه رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله) فرمود: خداوند پيامبران را از درختان پراكنده آفريد، در حالیكه مرا و على را از يك درخت آفريد، منم ريشهى آن درخت و على شاخهى آن، فاطمه عامل بارورى و حسن و حسين ميوهى آن درخت هستند.
سبط بن جوزی می‌گوید: احمد بن حنبل در فضائل آورده است: رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله) فرمود: «من و علىّ بن ابىطالب نورى بوديم در پيشگاه خداوند متعال، چهار هزار سال پيش از آنكه حضرت آدم را بيافريند؛ هنگامیكه خداوند آدم را آفريد، آن نور را به دو بخش تقسيم كرد، بخشى من و بخشى على شد.» و در روايت
سلمان می‌گوید از پیامبر شنیدم که فرمود: من و علی چهارده هزار سال قبل از آنکه خداوند آدم را بیافریند، در پیشگاه الهی به صورت نوری بودیم؛ هنگامیکه خداوند آدم را خلق کرد، آن نور را به دو جزء تقسیم کرد و در صلب آدم قرار داد، یک جزء آن من بودم و جزء دیگر علی.
سلف از نظر لغت به معنای تقدم زمانی است و هر زمان از زمان‌های گذشته را نسبت به زمانی که در آینده می‌آید «سلف» و نسبت به زمان قبل از خود «خلف» گویند.
السلفیه مرحله زمنیه مبارکه لامذهب الاسلامی، رمضان البوطی، ص9.
قفاری می‌نویسد: «بر اثر تلاش‌هایی که روحانیون شیعه داشته‌اند، تعداد زیادی از جوانان اهل سنت به مذهب شیعه گرویده‌اند و اگر کسی کتاب «عنوان المجد فی تاریخ البصرة و نجد» را مطالعه کند، به وحشت می‌افتد که چگونه برخی از قبائل عرب به صورت دسته جمعی مذهب شیعه را پذیرفته‌اند.»
محمد مغراوی، نویسنده‌ی مشهور وهابی، می‌نویسد: «با گسترش مذهب شیعه دوازده امامی در مشرق زمین، بیم و نگرانی دارم که این فرهنگ در میان جوانان مغرب زمین نیز گسترش یابد.»
من سبّ الصحابه و معاویه فامّه هاویه، شیخ محمد مغراوی، ص4.
عصام العماد می‌نویسد: «با مطالعه کتاب‌هایی که وهابیت در سال‌های اخیر نوشته‌اند به یقین ما افزوده می‌شود که تنها مذهب آینده، همان مذهب شیعه امامیه است، چرا که آنان شاهد انتشار و گسترش سریع مذهب شیعه در میان جوامع وهابی و سایر مسلمانان هستند.»
شیخ ربیع بن محمد، از سران وهابی و نویسنده مشهور عربستانی، در کتاب خود می‌نویسد: «آنچه باعث تعجب و شگفتی بیشتر من گردیده، این است که گروهی از برادران وهابی ما که در میان آنها فرزندان شخصیت‌های علمی مصر، دانشجویانی که مدت‌ها در جلسات علمی ما شرکت می‌کردند و برخی از برادرانی که ما به آنها خوشبین بود