برخی از محققان بر این باورند که آراء جریان‌های تروریستی برگرفته از عقاید وهابیت است. آنان می‌گویند تکفیری‌ها اندیشه خود را از وهابیت گرفته است و خود دولت سعودی نیز می‌داند که ترویج این اندیشه‌های باطل در آینده چه‌کاری با آنها خواهد کرد؛ دولتهای خلیج نیز کم و بیش این مشکل را فهمیده و راه خود را از سعودی جدا می‌کنند.

صحوی‌ها یک جمعیت فعال و گروه سلفی هستند، که بیشتر در داخل عربستان فعالیت می‌کنند. صحوی‌ها اگر چه با وهابیت سنتی و درباری در اصولِ عقاید، هم‌عقیده هستند و الهیات محمد بن عبدالوهب را قبول دارند و دولت آل سعود در قرن هجدهم میلادی را نیز می‌ستایند، اما در مورد دولت فعلی سعودی و عالمان سنتی و درباری وهابی انتقادهای جدی دارند.

نظام سیاسی با پشتوانه فکری و و مشروعیت عمومی می‌تواند جامعه را به سمت آرامش سوق دهد. وقتی جامعه از این موهبت محروم باشد، هرگز نمی‌تواند مشکلات امنیتی خود را با قدرت نرم کنترل کند، بلکه اقدام به برخوردهای سخت و آهنین با نیروهای مخالف خود می‌کند. در این فضا نیروهای فکری و مخالف با تمام توان درصدد برهم زدن نظام امنیتی خواهند بود.

فکر جهادی برای گروه‌های جهادی مانند هوای برای زنده ماندن انسان است. مجاهدین مسلح برای جهاد زندگی می‌کنند و نه اینکه زندگی کنند و برای آن جهاد کنند. این جریان معکوس در گروه های سلفی و جهادی باعث شده ایشان به دنبال سرزمین جهاد بگردند. جهاد و سرزمین جهاد را در هر جا پیدا کنند به انجا می روند. ایشان مجاهدان بی سرزمین هستند.

برخی گروه‌ها و اندیشه‌های سیاسی در جهان اسلام که متکی بر برداشت سلفی است، همه چیز و همه امور را نفی و نوعی بنیادگرایی را در خود جا داده است. رفتار‌های غیر‌دمکراتیک و ضدیت با دموکراسی از این گروه‌ها دیده می‌شود. حزب التحریر یکی از این گروه‌ها است. این حزب اندیشه‌های سیاسی اسلام را به نفع مقاصد خود تفسیر می‌کند.

سلفی‌گری یک مذهب تکفیری است که دارای انشعابات مختلفی است. این مذهب آن قدر خشن و بی‌رحم است که حتی یکدیگر را نیز تکفیر می‌کنند. از انشعابات سلفیه به وهابیت، صحویه، سروریه و ... می‌توان اشاره کرد، که اگر چه از نظر پیروی از سلف و محمد بن عبدالوهاب با یکدیگر موافق هستند، اما به خاطر برخی از اختلافات یکدیگر را تکفیر می‌کنند.