پیامبر (ص) به حضرت علی (ع) فرمودند: هيچ چيزى را براى خود كراهت ندارم مگر اين‏‌كه براى تو نيز آن را كراهت دارم. رجال این روایت مورد اطمینان هستند و از لحاظ علمای اهل سنت مشکلی ندارند. اما بخارى در این حدیث نیز مانند احاديث فراوان ديگر دست به تحریف زده و برای آبرو بخشیدن به نااهلان، روایت را ناقص بیان كرده است.

فخر رازی: اگرچه به من لقب امام المشککین داده‌اند و در هرچیزی شک می‌کنم، اما درجایی که تعارض بین سخن صحابه با سخن علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام باشد، بدون هیچ شک و تردیدی و با قاطعیت حکم به‌درستی سخن علی (علیه‌السلام) می‌دهم و باکمال میل آن را می‌پذیرم. چون هر کس در دینش به علی اقتدا کند، قطعاً هدایت یابد.

بخاری که از عالمان مشهور اهل سنت است و کتاب او نزد اهل سنت، صحیح‌ترین کتاب‌ها بعد از قرآن محسوب می‌شود در کتاب معروف خود، حدیث پیامبر اکرم که فرمود: «هر کس من مولای او بودم، اینک علی مولای اوست»، را کتمان کرده است. به راستی چنین افرادی که این گونه احادیث نبوی را انکار می‌کنند، لایق عنوانِ عالم و محدث هستند؟

احادیث فراوان بیانگر آن است که ابوبکر و عمر در حالی که به عقیده اهل تسنن برترین مردم بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بودند، به عللی که خود بهتر می‌دانستند به هنگام مرگ صریحا و علنا آرزو می‌کردند که ای کاش انسان نبودند، بلکه گیاه یا حیوان بودند، تا مورد بازخواست خداوند قرار نگیرند. لیکن حضرت علی (علیه السلام) کلام آخرشان اعلام رستگاری بود.

از دیرباز تاکنون شیعیان متهم هستند که زبان به لعن می‌گشایند و بزرگان اهل سنت را مورد لعن قرار می‌دهند. در این مقال بر آن شدیم که با استناد بر منابع معتبر اهل سنت اثبات کنیم که لعن و نفرین را چه کسانی باب کردند. با رجوع به منابع مهم تاریخی اهل سنت به موارد متعددی بر می‌خوریم که در آنها امیرالمومنین علی(علیه السلام) مورد سب و لعن فراوان قرار گرفته است...

به اعتقاد شیعه برخی از صحابه انسان‌های باتقوا و مخلصی بودند، و برخی انسان‌های منحرف و فاسقی بوده‌اند، آن‌چه واضح است این است که شیعه معتقد به عدالت تمام صحابه نیست. اما اهل سنت اعتقاد به عدالت تمام صحابه دارند و برای این ادعای خود به آیاتی تمسک کرده‌اند. از جمله دلايل بر نظريه عدالت صحابه، این آيه است که مى‏‌فرمايد: «شما بهترين امّتى بوديد كه براى مردم پديدار...