پایگاه جامع فرق، ادیان مذاهب_ به راستی انسان در بعضی از مواقع با فتواهای عجیب و غریبی رو به رو می‌شود که عقل انسان در حیرت می‌ماند. فتواهایی که مستند شرعی و عقلی ندارد، فتواهایی که معلوم نیست بر طبق کدام مبنا صادر شده است. و متاسفانه از این نوع فتواها در بین سران و بزرگان اهل سنت هم دیده می‌شود.
مولوی محمد عمر سربازی که از بزرگان معروف و مشهور اهل سنت می‌باشد در کتاب خود فتوایی را بیان می‌کند، ایشان می‌گوید: «هیچ بیماری مسری در عالم وجود ندارد، و اگر شخصی اعتقاد داشته باشد که بیماری از فردی به فرد دیگر سرایت می‌کند، مشرک است».[1] سبحان الله ببینید چقدر راحت انسان را مشرک می‌کنند. در این نوشتار کوتاه به بررسی و نقد این ادعا می‌پردازیم.
اما در قدم اول باید دانست که معنای شرک چیست؟ آیا به راحتی می‌شود کسی را که این اعتقاد (مسری بودن بیماری) دارد، مشرک دانست؟ در این صورت طبق این فتوا پزشکان مومن هم باید مشرک باشند، آیا کسی این فتوا را می‌پذیرد؟
اما معنای شرک چیست؟ شرک دو معنا دارد، معنای اول: عبادت غیر خداست. قرآن می‌فرماید: «وَ مَنْ یَدْعُ مَعَ اللهِ إِلهاً آخَرَ.[مومنون/۱۱۷] و هر کس معبود دیگری را با خدا بخواند- و مسلّماً هیچ دلیلی بر آن نخواهد داشت». پس مراد از این که غیر خدا را نخوانید آن است که غیر خدا را به عنوان خداوند نخوانید.
معنای دوم شرک، ایمان به قدرتی مستقل از قدرت خدا. با این وجود کدام عاقل می‌گوید که این اعتقاد (مسری بودن بیماری) شرک است؟ به راستی کلامی سنگین است به کسی که این اعتقاد را داشته باشد، مشرک اطلاق شود. قرآن درباره گناه شرک می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاء [نساء/116] خداوند، شرك به او را نمى‌‏آمرزد» بله شرک گناهی بزرگ و سنگین است.
کلام آخر این‌که: در مسری بودن بعضی از بیماری‌ها جای تردید وجود ندارد. برای مثال، بارها به تجربه رسیده است شخصی که سرماخورده است، بیماری‌اش می‌تواند مسری باشد.

پی‌نوشت:
[1]. جهت مشاهده تصویر جلد کتاب کلیک کنید.  جهت مشاهده تصویر متن کتاب کلیک کنید.