دشمنان مکتب تشیع با ترویج این شبهه که گریه و عزاداری از رسومات جاهلیت است، سعی دارند عزاداری برای امام حسین را رسمی جاهلی قلمداد کنند و چنین القا کنند که اهل بیت عزاداری نمی‌کردند. این در حالی است که امام صادق نه تنها عزاداری کرده و در عزای جدش گریه می‌کرد، بلکه دیگران را نیز توصیه به عزاداری و گریه می‌کرد.

پیامبر اکرم، اشرف مخلوقات است که از فرزندان حضرت ابراهیم بوده و تمام سلسله نسب وی تا حضرت ابراهیم، به پاکی شرافت معروفند؛ همگی موحد و پایبند به اسلام ابراهیمی بوده‌اند. با این وجود برخی در نسب پاک ایشان شبهه پرداکنی و تشکیک کرده، و شبهاتی را در مورد اجداد پاک و طاهر ایشان مطرح کرده‌اند که اساس و پایه‌ای ندارد و تلبیساتی بی‌دلیل است.

یکی از منحرفین از تشیع، گمان کرده که هیچ آیه‌ای بر حقانیت شیعه وجود ندارد؛ حال آن‌که آیات فراوانی در این زمینه وجود دارند، هم‌چون آیه‌ی ابلاغ، آیه‌ی خیر البریه، آیه‌ی ولایت و ...؛ پس اشکالات واهی، از افرادی که خود را عالم می‌پندارند، نشان از تعصب و عنادشان دارد.

برخی با استناد به کتاب تحریرالوسیله حضرت امام خمینی (ره) ادعا کردند که ایشان قائل به این هستند که صیغه کردن و تفخیذ دختر شیرخوار جایز است، درحالی‌که کتاب تحریرالوسیله کتابی تخصصی است و برای مقلدین نوشته نشده است. همچنین فتوای امام خمینی (ره) که در کتاب رساله عملیه ایشان آمده است خلاف این ادعا را می‌رساند.

وهابیان می‌گویند: سلف صالح هیچگاه به انبیا و اولیا متوسل نشده‎اند، در حالیکه قرطبی در تفسیر خود از اميرمؤمنان نقل كرده كه سه روز پس از دفن رسول‏ خدا، عربی بيابان‏ نشين آمد و خود را روی قبر آن حضرت افكند و می‌گفت: من بر خود ستم كرده‏‌ام و آمده‏‌ام تا تو برايم طلب آمرزش كنی. پس در این هنگام از قبر صدايی برخاست كه تو بخشيده شدی.

گفته‌اند در روایتی از اصول کافی آمده است که امام سجاد (علیه‌السلام) با یزید بیعت کرده است، و این حدیث را علامه مجلسی حسن دانسته است؛ باید بگوییم که در این روایت قضیه‌ای تاریخی وجود دارد که قطعاً اتفاق نیافتاده و همین مسأله ثابت می‌کند که حدیث اشتباه بوده و صحیح نمی‌باشد، بنابراین جزئیات روایت نیز نمی‌تواند قابل قبول باشد.