مکاتب اهل سنت
عالم سنی عربستانی نسبت به ظلمهای شیعیان میگوید: وقت آن فرا رسیده شیعه را بفهمیم ومعنویت را ازآنها بیاموزیم. شیعه حق دارد در روز قیامت افتخار کند وبه امیرالمومنین وحضرت زهراء بگوید بخاطر محبت شما اذیت شدیم وسختیهای فراوان وآوارگی کشیدیم، هرگز درکارنامه شیعیان محبت به ظالمین وجود ندارد، گوارا باد برشیعه.
بشر برای رسیدن به کمالات انسانی، همیشه محتاج پیشوایانی بوده است. لذا خداوند متعال، از آغاز خلقت بشر، پیامبرانی را به سوی بندگانش فرستاد تا آنان را به سوی حق و راه هدایت رهنمون سازد. پس از وفات پیامبر، بشر از این لطف الهی محروم نگردید و خداوند متعال، جانشینانی را برگزید تا این حجتهای الهی، رسالت پیامبر اسلام را ادامه دهند.
این همه تناقض ونسبت جسمانیت به خداوند درصحیح بخاری وجود دارد وبعد هم میگویند علما اتفاق نظر دارند به اینکه صحیحترین کتابها پس از قرآن کریم صحیح بخاری وصحیح مسلم است وامت اسلامی این مطلب را قبول دارند وکتاب بخاری صحیحترین آن دو ودارای بیشترین فوائد است. کدام امت اسلامی این مطلب را قبول دارند؟ کدام مسلمان میتواند قبول کند؟
در کتب اهل سنت آمده، پیامبر (ص) معاذ بن جبل را از اعلم امت خویش به حلال و حرام خدا شمرده است. در مستدرک حاکم آمده: «وقتی پیامبر (ص) بهسوی حنین خارج میشد، معاذ را جانشین خود برای اهل مکه قرار داد، تا به مردم قرآن و فقه یاد دهد.» همچنین معاذ را قاضی برای اهل یمن قرار داد. آیا معقول است که از معاذ فقط 157 حدیث نقل شده باشد؟
عبدالرحمان بن عوف را از اولین کسانی که به اسلام گرویده میدانند، او در زمان خلفا، اهل نظر و فتوا بود، و ابوبکر و عمر در تصمیمگیریها با او مشورت میکردند. او یکی از شش نفری بود که عمر او را در شورای انتخاب خلیفهی بعد خود قرار داد، و در تساوی آراء، نظر او را ترجیح داد. از این صحابی، علمای اهل سنت مجموعاً 65 حدیث نقل کردهاند!
طلحه در اوائل دعوت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) اسلام آورد و یکی از کسانی بود که عمر در شورای شش نفره، برای تعیین خلیفه بعد از خود قرار داد. او در عرض 23 سال زندگی در دوران پیامبر، فقط 38 حدیث از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) آموخت؟! بعید است کسی از علمای اهل سنت با این مطلب موافق باشد، و چنین توهینی به طلحه نماید.
در کتب اهل سنت، زید بن ثابت از کاتبین وحی شمرده میشود، او از فقهای اصحاب بود. پیامبر (ص) او را از خواص امت خوانده است. مسروق میگوید: «او را از راسخین در علم یافتم.» مالک بن انس هم میگوید: «او در مدینه، بعد از عمر پیشوای ما بود.» اما از این صحابه، که از راسخین در علم، و فقیه اصحاب شمرده شده، بیش از 8 حدیث نقل نکردهاند.
عالمان اهل سنت در مورد زبیر میگویند که او چهارمین یا پنجمین نفری بود که اسلام آورد؛ ابن حجر از قول عمر در مورد او نقل میکند: «زبیر ستونی از ستونهای دین است.» از این صحابی و رکن دین، فقط 38 حدیث نقل شده است. پس زبیر نیز احادیث زیادی را بدون اینکه به امت رسول خدا برساند، با خود به عالم برزخ برده است!
ابوهریره در اواخر عمر شریف پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مسلمان شد، و مصاحبت او با رسول خدا (ص) به سه سال نرسید. او 5374 حدیث به خود اختصاص داده است، در حالیکه میگوید: من همهی احادیثی که شنیدم، نقل نکردم؛ اگر احادیث نقل شده از سه خلیفه در کتب اهل سنت را روی هم بگذاریم، یک دهم احادیث ابوهریره هم نمیشود!
لعن به معنای دعا برای دوری از رحمت خداوند، یکی از دستورات قرآنی و روایی است که شیعه و سنی به آن معتقدند. در کتابهای معتبر اهل سنت، روایاتی مبنی بر لعن موجود است، که رسول خدا (ص) یا صحابه، ظالمین یا برخی دیگر از صحابه را لعن کردهاند. شیعه به پیروی از قرآن و سنت نبوی برخی را لعن میکند، ولی دشنام به مقدسات را جایز نمیداند.
هدف از بعثت انبيا، ارشاد و هدايت مردم به مصالح ومفاسد واقعى است تا با عمل به دستورهاى شرع، تزكيه وتربيت شده، به كمال شايسته انسانى برسند.اين هدف بدون عصمت پيامبر از سهو و خطا حاصل نمىگردد، زيرا در غير اين صورت، ارشاد به مصالح و مفاسد واقعى نخواهد بود، و تصديق سهو كننده و خطاكار، نقض غرض از ارسال پيامبران است.
این همه تناقض ونسبت ناروا به پیامبر میزنند و میگویند علما اتفاق نظر دارند به اینکه صحیحترین کتابها پس از قرآن کریم صحیحین است وامت اسلامی این مطلب را قبول دارند وکتاب بخاری صحیحترین آن دو ودارای بیشترین فوائد است. کدام امت اسلامی این مطلب را قبول دارند؟ کدام مسلمان میتواند این نسبتهای ناروا به پیامبر را قبول کند؟
شیعه سب و فحاشی را جایز نمیداند، زیرا اهل بیت عصمت و طهارت (صلوات الله علیهم اجمعین) از فحاشی منع کردهاند، هر چند شیعه ظالمین را لعن میکند و معنای لعن غیر از سبّ است؛ بلکه لعن نوعی دعا برای دوری از رحمت الهی است. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز لعن میکرده است از این رو شیعه با توجه به سنت رسول خدا ظالمین را لعن میکند.
روایت معتبری در کتب اهل سنت ذکر شده است که پیامبر اکرم فرمودند: «ای علی! به درستیكه هر كس از من جدا شود، از خداوند جدا شده است، و هر كس از تو جدا شود، از من جدا شده است.» درباره سند این روایت باید گفت که حاكم نيشابوری در «المستدرك علي الصحيحين» بعد از ذکر این حدیث میگوید: «این حدیث صحیح السند است».