پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ طلحه در اوائل دعوت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اسلام آورد و یکی از کسانی بود که عمر در شورای شش نفره، برای تعیین خلیفه بعد از خود قرار داد.
ابن حجر در «الاصابة» در مورد او می‌گوید: «أحد العشرة وأحد الثمانية الذين سبقوا إلى الاسلام وأحد الخمسة الذي أسلموا على يد أبي بكر وأحد الستة أصحاب الشورى.[1] طلحه یکی از ده نفر بهشتی است، که پیامبر اکرم به آن‌ها بشارت بهشت داد؛ یکی از 8 نفری بود که در اسلام آوردن سبقت گرفت؛ یکی از شش نفر شورای خلیفه دوم، برای انتخاب خلیفه سوم بود.»
خلاصه این‌که طلحه پیش اهل سنت از بزرگان و علمای اصحاب شمرده می‌شود.
بزرگان و عالمان اهل سنت از این صحابی مورد قبول خود، فقط 38 حدیث نقل کرده‌اند.[2] و از این تعداد، بخاری فقط 4 حدیث را در صحیح خود آورده است.[3]
آیا طلحه در عرض 23 سال زندگی در دوران پیامبر، همین اندازه از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) حدیث آموخت؟! بعید است کسی از علمای اهل سنت با این مطلب موافق باشد، و چنین توهینی به طلحه نماید.
به‌ناچار باید قبول کنند که پیش طلحه نیز، سنت زیادی از رسول خدا بوده، که با خود به عالم دیگر برده است! پس باید گفت وای به حال سنت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)، که بزرگان اصحابش به‌جای تبلیغ و انتشارش، آن را به گور برده‌اند.
شاید یکی از عوامل تفرقه و تقسیم امت اسلامی به 73 فرقه، همین بلای از بین رفتن روایات و بسیاری از سنت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) باشد.
پس بزرگان اصحاب و یا هر کسی دیگر که در منع و جلوگیری از ابلاغ این سنت، یا در عدم انتشار روایات، مقصر اصلی هستند، در روز رستاخیز، در پیشگاه خدا و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) چه جوابی خواهند داشت؟!

پی‌نوشت:

[1]. الاصابة، ابن حجر عسقلانی، بیروت: دار الكتب العلمية، 1415ق، ج3، ص430.
[2]. «طلحة بن عبيد الله: ثمانية وثلاثون حديثاً.» جوامع السیرة و خمس رسائل اخری لابن حزم (الرسالة الثانیة: اسماء الصحابة الرواة و ما لکل واحد من العدد)، ابن حزم، مصر: دارالمعارف، ص281.
[3]. «طلحة بن عبيد الله التيمي أحد العشرة، أربعة أحاديث.» هدی الساری، مقدمه فتح الباری، ابن حجر عسقلانی، بیروت: دارالفکر، 1415ق، ص660.