عبدالحمید بار دیگر به بهانه تذکر به دولت پاکستان، به حمله خود علیه دولت جمهوری اسلامی پرداخت و گفت به آنان تذکر داده بودم که خشونت خشونت می‌آورد؛ حمله جیش‌العدل نیز نتیجه آن است و باید با گفتگو حل می‌کردند.

عبدالحمید در جدیدترین اظهاراتش گفت که برخی از رسم‌های قوم بلوچ مخالف اسلام است؛ اکنون که دوران ارتباطات است، باید به اسلام برگردیم تا مشکلی پیش نیاید؛ اما قبل از این گفته بود که اگر دولت رسم قوم بلوچ را رعایت نکند، به نتیجه نمی‌رسد و با قانون نمی‌توان در جامعه قبیله‌ای استان سیستان و بلوچستان حکم کرد.

عبدالحمید خود هر شایعه‌ای علیه نظام را بدون تحقیق و بررسی، مطرح می‌کند و وقتی تخلفات باند تحت مدیریتش برملا می‌شود، تحمل نکرده و نسبت از خدا بی‌خبری و عدم دیانت می‌دهد؛ ازجمله دروغ‌های بی‌دلیل او، اتهام تعرض جنسی به زندانیان، طلاب جامعه المصطفی عامل ورود کرونا و مسمومیت دختران دبیرستانی توسط حکومت جهت سرکوب اعتراضات است.

دو هفته پیاپی عبدالحمید به دولت اتهام می‌زند که نمازخانه اهل‌سنت در تهران را تصرف کرده است و از کلاهبرداری باند مکی و وثیقه قرار دادن این ملک، به عنوان ضمانتِ طرحی که بابت آن 60 میلیارد گرفته‌اند و طبق قرارداد عمل نکرده‌اند، سخنی نمی‌گوید. وی با تحریک احساسات مریدان خود، تخلف اقتصادی خود را با اتهام تعصب و سیاستِ «جلوگیری از نماز» توسط دولت می‌پوشاند که مصداق تشویش اذهان عمومی است.

عبدالحمید برای فرار از فشار افکار عمومی اهل‌سنت تلاش کرد تا تخلفات اقتصادی زیرمجموعه خود را کتمان کند و پلمپ ساختمانی که در آن اهل‌سنت تهران نماز می‌خواندند را به مخالفت با اهل‌سنت و جلوگیری از نماز خواندن آنان ربط دهد؛ ولی واقعیت این است که مراجع قضایی حکم به جبران خسارت از وثیقه قرارداد کرده‌اند.

عبدالحمید طرحی برخلاف اسلام جهت حل مشکل فلسطین ارائه داده است؛ وی با این استدلال که چون مسلمانان نمی‌توانند دشمن را نابود یا بیرون کنند و شدنی نیست، نباید بر احقاق حق خود پافشاری کنند؛ این در حالی است که در جنگ خیبر در صدر اسلام، پس از گریختن دو گروه مسلمان از میدان جنگ و القای حس ناامیدی به دیگران پیامبر(ص) تسلیم شدن را نپذیرفت و فرمانده دیگری انتخاب کرد.