نورعلی تابنده قطب پیشین فرقه منحرف گنابادیه، که بارها در مسائل دینی و فقهی اذعان به بی‌سوادی و بی‌اطلاعی خودش کرده و با این حال مدام فتاوای جالب توجه صادر می‌کند، بدعت را به همین بسنده نکرده و عنوان می‌کند، زنانی که عذر شرعی دارند نمی‌توانند درویش شوند! اگر درویشی مسلمانی‌ست، این بدعت از کجا آمده؟! چون نداشتن عذر شرعی برای بانوان، حتی شرط تشرف به اسلام هم نمی‌باشد.

مشهورترین صوفی که عمل به شریعت را ضرورتی همیشگی برای افراد ندانسته و مدعی شده که پس از رسیدن و شناخت حق، عمل به شریعت و عوامل و نواحی دینی نیاز نیست، جلال الدین مولوی بود. وی اشتباهات بزرگ و فاحشی نیز داشته که لازم است در جای خود بحث و نقد شود. پس از بررسی‌های متعدد و مفصل درباره بحث حاضر در اندیشه مولوی به این نتیجه می‌رسیم که وی متاسفانه شریعت‌گریزی را به نام دستیابی به حقیقت توجیه و ترویج کرده است.

پویشی که دراویش گنابادی در چند روز اخیر راه اندازی کردند یک نکته بسیار عجیب داشت و آن بدحجابی و حتی کشف حجاب گسترده زنان درویشی بود که بدون رعایت واجب الهی به این پویش پیوسته بودند. قطعاً کشف حجاب، مصداق بارز اشاعه فحشاء است، که مفاسد و پیامدهای ناگواری را برای خود و جامعه به همراه خواهد داشت. اما عجیب‌تر از آن، سکوت و بی تفاوتی اقطاب و مشایخ این فرقه نسبت به این حرام الهی است.

انسان اشرف مخلوقات است و در ادیان الهی چنان مقام والایی دارد که از او با عنوان خلیفةالله یاد می‌شود . چگونه ممکن است با خفت نفس به درک و وصال حق رسید؟! رسول اكرم (ص) فرمودند: «بر هيچ مسلمانى جايز نيست كه خود را ذليل و خوار نمايد.»

نماز عشاق که از مقدس‌ترین اعمال عبادی بعضی از سلاسل صوفیه است، دارای مفاسدیست که هیچ سنخیتی با شریعت پاک اسلام ندارد. در روايات، از غنا و موسيقي و حتي سماع به شدت نهي شده است و فقهاي بزرگ شیعه با استناد به اين روايات می‌گویند: صحت مضمون شعر، هرگز باعث حلال شدن آهنگ و موسيقي لهوی همراه با آن نمی‌باشد.

محمد اسماعیل صلاحی پستی را در صفحه شخصی خود در فضای مجازی، پیرامون دیدارهای شاه خائن با سلطان حسین تابنده قطب این فرقه، منتشر کرد و ضمن تعریف و تمجید از شاه خائن، در سخنان توهین آمیزی به دروغ ادعا کرد که مقام معظم رهبری قصد داشته است که نورعلی تابنده قطب فرقه گنابادی را وادار کند تا به دیدار او برود ولی ایشان نپذیرفته است! این درحالی است که اقطاب فرقه گنابادی، قبل و بعد از انقلاب هیچ‌ جایگاهی نزد علمای شیعه نداشتند.