بی قیدی مشایخ صوفیه نسبت به نوامیس خود
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ پویشی از سوی دراویش طرفدار مصطفی آزمایش، شیخ مأذون فرقه صوفیه گنابادی راه اندازی شد، که دراویش گنابادی از بزرگان فرقه خود خواستند که فیلم آخرین سخنرانی نورعلی تابنده درباره تعیین جانشین را بهصورت کامل پخش کنند. در این پویش نکته بسیار مهمی وجود داشت و آن بدحجابی و حتی کشف حجاب گسترده زنان درویشی بود که بدون رعایت واجب الهی به این پویش پیوسته بودند. اگرچه این کشف حجاب، از سوی صوفیانی که خود را تنها شیعه واقعی میدانند [1] عجیب به نظر میرسد ولی سکوت بزرگان این فرقه نسبت به کشف حجاب پیروان خود امری عجیبتر است. چراکه کشف حجاب زنان درویش فرقه گنابادی، مصداق بارز اشاعه فحشاء است، که مفاسد و پیامدهای ناگواری را برای خود و جامعه به همراه خواهد داشت.
اشاعه فحشاء در اصطلاح: «به هرگونه گفتار و کرداری که موجب ترویج و یا کمک به انتشار گناهان کبیره در بین مؤمنین شود هرچند که در برخی موارد قصد انتشار در کار نبوده اما نتیجهای که میدهد همان باشد، گفته میشود.» [مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ ش، ج ۱۴، ص ۴۰۷] خداوند متعال در قرآن کریم نهتنها برای اشاعه کنندگان فحشاء که حتی کسانی که در دل، این عمل را دوست دارند ولو اینکه اقدامی نکردهاند، وعده عذاب دردناک در دنیا و آخرت داده است و میفرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ ۚ وَاللَّهُ یعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ [نور/ 19] همانا برای کسانی که دوست دارند گناه در میان کسانی که ایمان آوردهاند رواج یابد، عذابی دردناک در دنیا و آخرت هست».
یکی از مفاسد کشف حجاب، گسترش فساد اخلاقی و گرایش عموم مردم به انحرافات اخلاقی است. ازاینرو از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده: «چگونه خواهید بود آنگاه که زنانتان فاسد و جوانانتان فاسق گردند و شما هم امربهمعروف و نهی از منکر ننمایید؟ گفتند: ای پیامبر خدا، چنین چیزی امکان دارد؟ فرمود: آری، بدتر از این هم ممکن است، چگونه خواهید بود آنگاه که امر به منکر و نهی از معروف کنید؟ گفتند: ای پیامبر خدا، مگر چنین چیزی میشود؟ فرمود: آری، از این بدتر نیز میشود زمانی که معروف را منکر و منکر را معروف بپندارید؟» [2]
متأسفانه بزرگان دراویش گنابادی تا به امروز هیچگونه واکنشی نسبت به این امر نشان نداده و کاملاً بیتفاوت هستند، گویا اینکه هیچ اتفاقی نیفتاده است. البته تسامح و بیتفاوتی بزرگان این فرقه نسبت به بدحجابی پیروان این فرقه، مسبوق به سابقه نیز هست. چنانچه عکس و کلیپهایی از دیدار زنان درویش با یوسف مردانی و دستبوسی از ایشان منتشر شده است که در آن کلیپ، بدحجابی زنان و عدم رعایت مسئله محرم و نامحرم بهوضوح دیده میشود.
از بزرگان این فرقه انتظار میرفت که به وظیفه الهی خود یعنی امربهمعروف و نهی از منکر عمل کرده و پیروان خود را از این معصیت الهی بر حذر دارند. چراکه در شیعه و دین مبین اسلام امر شده است، که فردی که امربهمعروف و نهی از منکرش در طرف مقابل و مخاطبش تأثیرگذار است، بر او واجب است که امربهمعروف و نهی از منکر کند و بدینوسیله موجب هدایت دیگران شود. با توجه به اینکه دراویش در تمام امور زندگی از مال و اموال گرفته تا جان و عقیده و ایمان خود، تابع محض اقطاب و مشایخ خود هستند، لذا بزرگان این فرقه میتوانند با نهی از منکر، پیروان خود را از این حرام الهی و مفسده ساز باز دارند، ولی متأسفانه اقطاب و مشایخ این فرقه، در عین ادعای دینداری چشم خود را بر این گناه و معصیت الهی بستهاند و قصدی برای انجام وظیفه خود و نهی از منکر ندارند.
پینوشت:
[1]. جذبی، هبه اللّه، رساله باب ولایت و راه هدایت، نشر حقیقت، تهران، ۱۳۸۱، ص 30
[2]. ابن شعبه، حسن بن علی، تحف العقول، ترجمه بهزاد جعفری، نشر دار الکتب الإسلامیه، تهران، ص 51، ح 121
افزودن نظر جدید