مکاتب اهل سنت
پیامبر (ص) فدک را به دختر خود حضرت زهرا (س) بخشید. محدثان شیعه و گروهی از دانشمندان اهل سنت نوشته اند: «هنگامی که آیه وَ آتِ ذَا الْقُرْبی حَقَّهُ ؛ «حق خویشاوندان را بپرداز» نازل شد، پیامبر (ص) دخترش فاطمه (س) را خواست و فدک را به وی واگذارد».
یکی از شبهاتی که در فضای انیستاگرام در پیج «islamonlin» وارد شد موضوع توسل بود که در آن شخصی گفت: بزرگان هرگز نگفتند که توسل به مردگان به روشی که شیعه توسل می‌کند جایز است. در جواب به روشنی سندی از مولوی محمد عمر سربازی مبنی بر جواز توسل آورده شد.
یکی از پدیده های تاریخی و اجتماعی که پیروان ادیان مختلف با آن مواجه بودند و نمی توان آن را انکار کرد، انشعاب و تفرّق در عقاید اساسی یا مسایل فرعی است. این انشعاب تا زمانی که به نزاع نیانجامد، پذیرفتنی است.
حدیث لعن کسانی که از رفتن به جیش «اسامه» تخلف کردند، در نوشته های بزرگان اهل سنت، مانند «ابوبکر احمد بن عبدالعزیز جویری» در «السقیفه و الفدک»، «شهرستانی» در «ملل و نحل» ، «ایجی» در «مواقف» و «ابن ابی الحدید معتزلی» در «شرح نهج البلاغه» آمده است.
زید، فرزند امام سجاد (ع) در نیمه قرنهای اول و دوم هجری می زیست و در برابر هشام بن عبدالملک، حاکم اموی قیام کرد و به شهادت رسید. امامان معصوم و دانشمندان امامیه، زید را به دلیل داشتن دانش، تقوا و شجاعت می‌ستایند و مدعی امامت نمی‌دانند.
مهم ترین مشکل فراروی امام پس از رسیدن به خلافت، انحرافات دینی و بدعت هایی بود که در زمان خلفا به وجود آمده بود. امام در عهدنامه اش به مالک با اشاره به انتخاب افراد صالح، درباره دنیاداری دین داران چنین فرموده است: «همانا این دین در دست بدکاران اسیر گشته بود که با نام دین به هواپرستی پرداخته و دنیای خود را به دست می آوردند.»
آن گاه که عمر به بهانه کافی بودن قرآن از نوشتن مطلبی از سوی پیامبر جلوگیری کرد، میان افراد در محضر رسول خدا اختلاف شدیدی پدید آمد. این اختلاف بی گمان در رد یا پذیرش گفتار عمر بود؛ زیرا کسانی با نظر او موافق و شمار دیگری با آن مخالف بودند.
شهادت امام حسین (ع) ویژگی هایی دارد که در شهادت دیگر امامان شیعه (ع) نیست. به عنوان مثال: پیامبر اکرم (ص) و امیرمؤمنان (ع) هنگام یادآوری شهادت امام حسین (ع) اشک می ریختند. حتی امام حسن (ع) به برادرش حسین (ع) فرمود: «لا یَوْمَ کَیَوْمِکَ یَا أَبَاعَبْدِالله »
کلمه «مُصْحَف» در لغت به معنای مجموعه برگه هایی گردآمده میان دو جلد است که امروز «کتاب» خوانده می شود. بنابراین، مصحف فاطمه (س) ، به معنای کتاب فاطمه (س) است. برخی از روایات اهل سنت به چنین کتابی اشاره و راویانی مانند ابی بن کعب وجود کتابی را نزد آن حضرت (ع) تأیید کرده اند.
آیه 33 سوره احزاب به آیه تطهیر معروف است و مقصود از آن، پنج تن آل عبایند.مسلمانان، به پیروی از قرآن، کلمه اهل بیت را درباره خاندان حضرت رسول (ص) به کار برده اند و ازاین رو، اهل بیت به اصطلاحی برای آنان تبدیل شده است و به کارگیری اش در معنای دیگر به قرینه نیاز دارد.
پیامبر (ص)، بارها ائمه پس از خودش را دوازده نفر شمرده است: «لا یَزَالُ الدِّینُ قَائِماً حَتَّی تَقُومَ السَّاعَهُ أَوْ یَکُونَ عَلَیْکُمْ اثْنَا عَشَرَ خَلِیفَهً کُلُّهُمْ مِنْ قُرَیْش.همواره دین تا برپایی قیامت برقرار است و بر شما [آن زمان] دوازده خلیفه حکومت می کنند که همه آنان از قریشند.»
شاید کسانی این آیه را دلیل فضیلت ابوبکر بدانند: (إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذینَ کَفَرُوا ثانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُما فِی الْغارِ إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللهُ سَکینَتَهُ عَلَیْهِ وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها. . .) که این آیه به دلایلی چنین مطلبی را اثبات نمی‌کند.
حضرت علی (ع) نیز با آگاهی از آسیبهای قیام او برای جامعه اسلامی، از برخورد مسلحانه خودداری کرد تا اصل اسلام محفوظ بماند و برای کسانیکه با سخنان امام علی (ع) آشنایی دارند، به خوبی روشن است که امام در نهج البلاغه گاهی به حق غصب شده خویش نظر داشته است.
برخی از علمای اهل سنت برای برجسته‌تر کردن ماجرای امامت ابوبکر به جای پیامبر (ص) در نماز، آن را از ادله مهم شایسته‌تر بودن ابوبکر از امیرمؤمنان در خلافت دانسته که علمای شیعه، داستان نماز ابوبکر را در روزهای بیماری پیامبر (ص) به چند دلیل نامعتبر می‌دانند.