عکس
ابن تیمیه جمله‌ای دارد در منهاج السنه که شگفت انگیز است.
عنوان «شیخ الاسلام » از جمله عناوینی است که مردم هر زمانی برای بزرگان و کسانی‌که در دین مبین اسلام، به درجات عالی علمی در این خصوص رسیده باشند، استعمال می‌شود، ولی «وهابی‌ها به ابن‌تیمیه لقب «شیخ الاسلام» داده و تلاش می‌کنند، این لقب را در او منحصر کرده و به هیچ شخص دیگری اطلاق نکنند»، که این موض
پیروان احمد بن حنبل آورده‌اند که: هر فقیری که در روز چهارشنبه قبر احمد بن حنبل را زیارت کند و در کنار قبر احمد از خداوند بخواهد که او را از فقر نجات دهد، خداوند دعای او را اجابت کرده و او را از فقر نجات داده و روزی زیادی به وی خواهد داد.
عده ای دیگر از عالمان مکتب تشیع علم غیب امامان را به صورت محدود می‌دانند و برای این باور خود دلایلی از کتاب و سنت می‌آورند. «اقول: ان للامام ان یحکم بعلمه کما یحکم بظاهر الشهادات...
فضیلت تراشان برای احمد بن حنبل ساخته‌اند که: شخصی در خواب می‌بیند که در روز قیامت هیچ‌کس حق عبور از پل صراط را ندارد، مگر این‌که احمد بن حنبل پرونده او را امضاء کرده باشد! «أرأيت أَحْمَد؟ قال: رأيته فِي المنام. قلت: كيف رأيت؟
ابن‌سمون می‌گوید: از مدینه به قصد بیت المقدس خارج شدم، مقداری تمر صیحانی نیز همراه خود برداشتم. هنگامی‌که به بیت المقدس رسیدم، دلم هوای رطب کرد. نفسم را سرزنش کرده و گفتم: از کجا برایت رطب تهیه کنم؟ وقت شام به سراغ تمرهایی که با خود آورده بودم رفتم، ناگهان دیدم که تبدیل به رطب شده‌اند.
ابوسعد ابوسقا می‌گوید: روزی به قبرستان آمده بودم تا مقداری آب روی یکی از قبرها بریزم. مردی از اهالی خراسان نزد قبر عبدالعزیز بن جعفر مشغول تضرع و ترحم بود، وقتی مرا دید با صدای بلند فریاد زد: ای سقا!
احمد بن عبدالله بن حفار، احمد بن حنبل را در خواب می‌بیند و از وضعیت او سؤال می‌کند. احمد بن حنبل در پاسخ می‌گوید: خداوند مرا مورد لطف و محبت قرار داده و هر آن‌چه خواستم به من داد.
یحیی بن معین می‌گوید: «هر شب که وارد خانه می‌شدم، 5 بار آیة الکرسی را می‌خواندم، یکی از شب‌ها هنگامی‌که آیة الکرسی را خواندم، کسی به من خطاب کرده و گفت: چقدر زیاد آیة الکرسی می‌خوانی؟
بندار می‌گوید: «احمد بن حنبل را در حالی‌که عصبانی بود، در خواب دیدم. علت عصبانیت وی را جویا شدم. پاسخ داد: چرا عصبانی نباشم؟ نکیر و منکر آمده‌اند و از من سؤال می‌کنند: پروردگارت کیست؟
غالیان روایتی را از خواب یک شخص نقل می‌کنند که دیده بود: «قیامت بر پا شده و احمد بن حنبل با چهره‌ای بسیار زیبا، سوار بر اسب است و منادی صدا می‌زند: امروز هیچ‌کس حق ندارد، جلوتر از احمد بن حنبل راه برود (و وارد بهشت شود.)» «رَأَيْتُ كأَنَّ القِيَامَةَ قَدْ قَامَتْ، وَإِذَا بِرَجُلٍ عَلَى فَرَسٍ بِ
غالیان و غلو کنندگان در حق احمد بن حنبل، وی را چنان بالا برند که او را از جنس ملائکه و بدون شباهت به انسان‌ها معرفی کردند؛ ذهبی در کتاب خود از قول آنان آورده است: «احمد بن حنبل به انسان‌ها شباهت نداشت و از جنس ملائکه بود.» «وَعَنْ رَجُلٍ، قَالَ: عِنْدنَا بِخُرَاسَانَ يَظُنُّوْنَ أَنَّ أَحْمَدَ لا
ابوعقیل می‌گوید: در خواب دیدم جوانی در قزوین از دنیا رفته است. از او پرسیدم: خدا با تو چه کرد؟ پاسخ داد: خداوند مرا بخشید! ابوعقیل می‌گوید: جوان عجله داشت، علتش را پرسیدم. در جواب گفت: اهل آسمان‌ها مشغول نوشتن پلاکارد و نصب پرچم جهت استقبال از احمد بن حنبل هستند.
از جمله غلوهایی که نسبت به شخصیت احمد بن‌حنبل صورت گرفته، برتری نگاه وی از یک‌سال عبادت است، که خوش‌بختانه ذهبی پس از نقل آن، این عبارت را غلو دانسته، اما جای تعجب این‌که در توجیه آن می‌نویسد: «این غلو است؛ سزاوار نیست گفته شود ولی علت گفته شدن این کلام محبت ولی الله در خداوند است.» «وَعَنْ رَجُل