عکس
سرکرده وهابیت ابن تیمیّه حرّانی در تمجید از قاتلان امام حسن و امام حسین (علیهما السّلام)، معاویه و یزید مى‌نویسد: «شیعه نمى‌تواند ایمان و عدالت على (علیه‌السلام) را ثابت کند، چون اگر به اسلام و هجرت و جهاد على که به تواتر ثابت شده است، استدلال کند، خواهیم گفت که اسلام معاویه، یزید، خلفاء بنی‌امیه
افرادی هستند که حتی نزول آیات شیطانی را نیز بر پیامبر جایز دانسته‌اند و برای ضربه زدن به اصل نبوت از این مسئله نیز دریغ نکردند که چنین تهمت‌هایی را نیز به آن حضرت نسبت دهند؛ ابن تیمیه اگرچه به صراحت چنین تهمت نا‌روایی را در کلام خود نیاورده است، اما تلویحاً آن را قبول داشته و به‌عنوان ا
پدیده شوم و بدعت ناروای دشمنی با امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) و سب و لعن آن بزرگوار به دست شجره‌ی خبیثه و ملعونه‌ی بنی امیه پایه ریزی شد، و سپس پیروان بنی امیه و آنانی که راه و روش بنی امیه در پیش گرفتند، این پدیده زشت را به ارث بردند.
ابن تیمیه در برخورد با روایات فضائل ائمه اطهار(علیهم السلام) خصوصاً امیرالمؤمنین (علیه السلام) روشی متفاوت اتخاذ کرده است.
یکی از مواردی که ابن‌تیمیه مخالف مشهور سخن گفته است، موضوع غدیر است. ابن تیمیه مدعی است قسمت‌هایی از حدیث غدیر کذب است و قسمتی از آن نیز ضعیف است. وی می‌گوید:
باید این‌چنین گفت: الف: امام حافظ شرع است؛ ب: هر کس که از شرع محافظت کند، باید معصوم باشد. چرا که او واسطه میان احکام الهی و بشریت است؛ ج: پس امام باید معصوم باشد.
انکار فضایل امام علی (علیه السلام) یکی از روش‌های وهابیت و سلفیه در طول تاریخ بوده است. خصوصا اگر این فضیلت بیانگر برتری ایشان بر سایر صحابه نیز بوده باشد. یک نمونه آن حدیث طیر است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) هنگام خوردن گوشت پرندهای دعا میفرمایند که «الّلهم ائتنی بأحبّ الخلق الیک.
ابن تیمیه می‌گوید: گروهی برای معاویه فضلیت‌تراشی کرده و احادیثی را از قول رسول الله روایت کردند که همه آن‌ها دروغ هستند.
واقعه هجوم به خانه وحی آن قدر معتبر و غیر قابل انکار بوده است که حتی ابن تیمیه ناصبی نیز که به عداوت و دشمنی با اهل بیت (علیهم السلام) شهرت دارد نیز آن را انکار نکرده و بدان اعتراف کرده است.
زمخشری درباره تعریف اسلام می‌نویسد: «اسلام، ورود در امنیت و آرامش و خارج شدن از جنگیدن با مومنان و مسلمانان است، که با شهادتین حاصل می‌شود.»
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) گروهی را به فرماندهی اسامه بن زید برای جنگ فرستاد. مسلمانان وقتی به مکان و قبیله مورد نظر رسیدند، متوجه شدند همه افراد قبیله فرار کرده و تنها یک نفر از آنان به خاطر اموال و ثروت فراوان، باقی‌مانده است.
ابن تیمیه در عداوت با علی (علیه السلام) سنگ تمام گذاشته و هرجایی که توانسته یا فضیلتی از ایشان منکر شده و یا عیب و نقصی را بر آن حضرت بار نموده است.
در حالی‌که بیشتر بزرگان و علمای اهل سنت بر ولادت حضرت مهدی در سال 255 هجری و آغاز غیبتش در سال 260 هجری صراحت دارند، اما ابن‌تیمیه حرّانی، تئوریسین فکری وهّابیت می‌گوید: «محمد بن جریر طبری و دیگر علمای علم تاریخ و انساب گفته‌اند: حسن بن علی عسکری (علیهماالسّلام) فرزندی نداشته و اولادی هم از خود ب
از شاخصه‌های فرقه‌ی وهابیت به پیروی از سرکرده و سردمدار خود، «ابن‌تیمیه حرّانی» به کارگیری کلمات و عبارات تند، زشت و اهانت‌آمیز نسبت به اهل‌بیت (علیهم السّلام) و شیعیان است؛ چنان که گویا فرهنگ استدلال و احترام به نظر مخالف، جایی نزد او و پیروانش ندارد.