آنچه از مفاد روایات و تواریخ بدست آمده این است که برای ولی‌عصر، دو غیبت بوده است. غیبت صغری که از ولادت آن حضرت بوده که از سال 255 یا 256 از هجرت رسول اکرم است و آخر آن سال 329 از هجرت است که تقریباً مدت آن 74 سال می‌شود و درب نیابت و وکالت خاصه مسدود گردید. و آن دیگری غیبت کبری است که از سال 329 شروع شد و هنوز هم ادامه دارد.

«من منتظرم» یک عبارت است که با توجه به نداهای فطری انسان که همیشه به عنوان یک ضمیر ناخودآگاه، از درون، انسان را به سوی یک سری حقایق می‌کشاند، تقریبا برای همه انسان‌ها در طول زمان آشنا بوده و می‌توان ادعا نمود که واژه انتظار برای هیچ‌کدام از افراد بشر نامأنوس نبوده و بلکه انتظار برای خوشبختی و سعادتمایه آرامش و تسکین است.

در حالی‌که ایجاد حکومت واحد جهانی برای بشر به‌صورت یک آرزوی رؤیایی و طلایی درآمده است، احادیث اسلامی، تشکیل حکومت واحد جهانی اسلام را از ویژگی‌های قیام مهدی موعود (علیه السّلام) می‌داند و بیان می‌کند که در پرتو عدل او، جهان زیر پرچم یک حکومت، یک دولت و یک قانون و قارون‌ها و قارونک‌های زمان، از بزرگ و کوچک برچیده می‌شود.

از آن‌جایی که دین اسلام کامل کننده تمام ادیان گذشته است و در تمام امورات مردم صاحب برنامه و نظر می‌باشد، لذا مردمان به دنبال چیزی هستند که آمال دنیایی آن‌ها و امید آخرتی‌شان را برآورده کند، اما در این میان آن‌چه مسلم است این است که هر کس به دنبال معامله‌ای است که نقد باشد و در این معامله خواه ناخواه شیطنت‌هایی هم صورت می‌گیرد.

غزوه خیبر یکی از غزوات بسیار مهم اسلام است. در این نبرد اسلام با چالش بزرگی به نام قلعه خیبر مواجه شد که از فتح آن بر نمی‌آمدند. در این جنگ ارزش و فضیلت حضرت علی برای همگان آشکار شد. حدیث رایت که حدیث مشهوری است و در منابع فریقین آمده است در این غزوه بیان شد. حدیثی که خلیفه دوم اقرار کرد که هیچ وقت مانند آن روز مشتاق پرچم نبودم.

معاویه اولین کسی است که با علی (علیه السلام) مخالفت کرد. این دشمنی ریشه تاریخی دارد و به دوران معاویه و امیرمومنان علی (علیه السلام) رسیده بود. از این‌رو معاویه که در زمان خلفاء، خود را برای به‌دست گرفتن حکومت و سیطره بر جامعه اسلامی آماده کرده بود، در روزهای نخست حکومت امیرمومنان (علیه السلام) مخالفت با آن حضرت را آغاز کرد.