زمخشری از علمای اهل سنت، در حالات امام حسن مجتبی روایت می‌کند، حسن بن علی (علیهماالسلام) چنان بود که چون از وضوی نماز فارغ می‌شد، رنگش تغییر می‌کرد و می‌فرمود: «شایسته است کسی‌که می‌خواهد با خداوند روبرو شود، رنگ و رویش تغییر کند.»
ربیع الابرار، زمخشری، ج2، ص267.

ابن‌حجر عسقلانی ذیل روایتی از صحیح بخاری که کلام پیامبر در مورد مأموریتشان برای جنگ با کفار تا اسلام آوردنشان را نقل کرده، می‌نویسد: «این حدیث، دلیل بر قبول اعمال ظاهر و حکم طبق مقتضای ظاهر است.»
فتح الباری، ابن‌حجر، ج1، ص77.

روایاتی که در خصوصیات حضرت مهدی (علیه‌السّلام) وارد شده، تصریح می‌کنند که او از فرزندان حسین بن علی (علیه‌السّلام) است؛ محمد بن یوسف کنجی شافعی، با سند خود از ابوسعید خدری نقل می‌کند که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: «مهدی این امت از خاندان ماست، و عیسی پشت سر او نماز می‌خواند.

برخی از وهابیت، شبهه می‌‌‌کنند که حضرت مهدی از نسل امام حسن مجتبی (علیه‌السّلام) است، و دلیل خود را حدیثی از ابوداود می‌دانند؛ ابواسحاق روایت می‌کند: علی (علیه‌السّلام) نگاهی به فرزندش حسن انداخت و گفت: «این پسرم، همان‌گونه که پیامبر فرموده، سرور شماست و از نسل او مردی هم‌نام پیامبرتان قیام خواهد

قندوزی از بزرگان اهل‌سنت، از امام رضا (علیه‌السلام) روایت کرده که امام حسن (علیه‌السلام) به جایگاه خلوتی رفت و لقمه نانی را آن‌جا دید، پس آن را برداشت و با چوبی آن را پاک کرد و به غلامش داد و چون بیرون آمد، آن را از آن غلام مطالبه کرد و غلام گفت: ای آقای من! آن را خوردم.

مورخان و محدثان شیعه و سنی بر این مطلب اتفاق دارند که کسی از بزرگان، اشراف، رؤسا و جوانمردان قریش باقی نماند؛‌ مگر این که از حضرت خدیجه خواستگاری کرد و ازدواج با ایشان را آرزو می‌کرد؛ اما خدیجه کبری دست رد بر سینه همه آن‌ها زد؛ ولی وقتی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) با او ازدواج کرد، تمام زنان قر