قندوزی از بزرگان اهل‌سنت، از امام رضا (علیه‌السلام) روایت کرده که امام حسن (علیه‌السلام) به جایگاه خلوتی رفت و لقمه نانی را آن‌جا دید، پس آن را برداشت و با چوبی آن را پاک کرد و به غلامش داد و چون بیرون آمد، آن را از آن غلام مطالبه کرد و غلام گفت: ای آقای من! آن را خوردم. امام حسن به او فرمود: تو را در راه خدا آزاد کردم، آن‌گاه فرمود: از جدّم رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) شنیدم که فرمود:«کسی‌که لقمه‌ای را افتاده ببیند و آن را پاک کرده و یا بشوید و بخورد، خدای تعالی او را از آتش دوزخ آزاد کند و من چنان نیستم که مردی را که خدای عزوجل از آتش دوزخ آزاد کرده، به بردگی خود بگیرم.»
ینابیع الموده، قندوزی، ج2، ص266.
مقاله: «فضائل اخلاقی امام حسن (ع) در کتب اهل سنت»