فضائل و مناقب و امتیازات ویژه حضرت علی (علیه‌السلام) آن‌قدر زیاد است که قابل شمارش نیست. البته قابل ذکر است که مقدار کمی از این امتیازات و فضائل را برخی از صحابه جلیل القدر پیامبر اسلام هم دارند که باز هم امیرالمؤمنین در همان مقدار کم با ایشان شریک است.

زندگی عمر بن خطاب، قبل از اسلام تا رحلت پیامبر و بعد از آن که بنای خلافت خودش را برای بعدها فراهم کرد، از جهاتی قابل تامل و حائز اهمیت است؛ او یکی از صحابه است که علاوه بر ضعفهای روحی فکری، کاستی‌های فراوانی از نظر دینی و اعتقادی داشت که در نوع خود منحصر به فرد است.

اهل سنت معتقدند که ازدواج موقت اگرچه در ابتدای اسلام بوده است، اما بعدا توسط پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تحریم شده است. این در حالی است که بنا به گفته بخاری، تحریم از سوی عمر بوده است.

خلفایی که شایستگی جانشینی پیامبر را نداشتند، در مناسبتهای مختلف، خود اقرار و اعتراف به چیزی را کردند که به آن منصوب نشده بودند، اما بعد از رحلت پیامبر به خاطر هوا و هوس دنیوی وارد آن شدند؛ لذا خلفا هر از گاهی که از سؤالات دیگران عاجز می‌شدند، دست به دامن حضرت علی (علیه‌السلام) می‌شدند.

بغوی برای افضلیت نماز جماعت مستحبی به فعل عمر بن‌خطاب استناد کرده است و برای فرادا خواندن آن به سنت پیامبر تمسک کرده است. وی در نهایت عمل عمر را حجت دانسته و آن را بر فعل و قول پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) مقدم داشته است.

برخی علمای اهل سنت با اتهامات بی اساس به مذهب شیعه سعی می‌کنند این مذهب را به انزوا بکشند چرا که این مذهب با استدلالهای قوی همگان را در برابر خود به زانو در آورده است. لذا با اتهاماتی از قبیل غلو و... آنها را مورد هجمه قرار می‌دهند، غافل از اینکه این تهمتها قبل از سرایت به شیعه به خودشان برمی‌گردد.