برخی از جریانات ضد شیعی، منکر هجوم و آتش زدن درب خانه حضرت زهرا (س) توسط برخی از صحابه هستند و می‌گویند که خانه‌های مدینه در آن روزگار درب نداشت. این در حالی است که با بررسی روایات، به این نتیجه می‌رسیم که خانه‌های عصر پیامبر (ص) نیز دارای درهای چوبی بوده است.

باید دانست که یلدا واژه‌ای سریانی است. یعنی این کلمه از یک زبان سامی (به نام زبان سریانی) و منشأ آن در بین‌النهرین بوده است و لذا این واژه ابداً ریشه آریایی ندارد. بنا بر متنِ اَوِستا، «میترا» که نام دیگر آن، مِهر است، اصلاً یک الهه بانو نیست! بلکه مذکّر (نرینه) است. در اوستا: اَشی یشت (اَرت یشت)، بند 16 آمده است که میترا (مهر) برادر ایزد اَشی است و در نتیجه میترا پسر اهورامزدا است. همچنین در مهر یَشتِ اَوِستا که در ستایشِ ایزد مهر (میترا)...

شبهه کرده اند که بزرگان شیعه، خود نیز شهادت حضرت زهرا (س) را قبول ندارند و برای ایشان از واژه وفات، استفاده می‌کنند. در پاسخ باید گفت که کلمه وفات، هم شامل مرگ طبیعی و هم شهادت می‌شود و در کتب شیعه و سنی، برای سایر شهدا نیز از کلمه وفات استفاده شده است.

در متون فرقه اهل حق، دیدگاههای متفاوتی در باره مقام زن می توان مشاهده کرد. در نگاه این فرقه گاهی زن مقامی بالاتر از انبیاء داشته ولی حتی از حضور در مکان های مذهبی اهل حق، یعنی جمخانه و شرکت در مجالس ذکر و مراسم عبادی به طور کلی منع شده است.

از شبهات وهابیت و معاندین شیعه برای انکار جسارت برخی از صحابه به حضرت فاطمه (س) نقل واقعه ازدواج خلیفه دوم با ام کلثوم است. آنان وقوع چنین امرى را دلیل بر انکار حوادث منتهی به شهادت حضرت فاطمه (س) می‌دانند؛ در حالیکه نسبت به اصل یورش به خانه آن حضرت و حضرت على (ع) جاى هیچ تردیدی نیست.

برخی از جریانات ضد شیعی منکر هجوم و آتش زدن درب خانه حضرت زهرا (س) توسط برخی از صحابه هستند؛ در پاسخ به این افراد باید گفت بسیاری از پژوهشگران اهل سنت در کتاب‌های خود اقرار کرده‌اند که هجوم به خانه حضرت زهرا (س) واقع شده است.