احمدالحسن
باید این نکته را در نظر داشت که، ما عقیده اصولی را از یک حدیث نمی‌گیریم. و اصلاً معقول نیست عقیده‌ای که همه باید بدان معتقد باشند در یک حدیث آمده باشد. همچنین از حدیث مبهم و مجمل عقیده نمی گیریم.
یکی از اشکالاتی اساسی تمام فرقه ضاله تناقض‌گویی در کلام و سخنانشان است. یعنی در جایی چیزی می‌گویند که خلاف گفته قبلی خودشان است. فرقه ضاله احمدالحسن(یمانی دروغین) نیز از این قاعده مستثنی نیست و چندین مورد تناقض‌گویی در کلام دارد.
احمد بصری اصلی‌ترین و بزرگ‌ترین دلیل خود مبنی بر صحت ادعاهای خود را روایتی در کتاب الغیبة شیخ طوسی دانسته که اسم آن‌را «حدیث وصیت» نام نهاده است. روایت موسوم به وصیت دارای اشکالات فراوانی است به نحوی که دیگر نمی‌توان به آن عمل کرد.
جریان احمدبصری یکی از جریان‌های خطرناکِ درون شیعی است که در دهه‌های اخیر ظهور و بروز کرده است؛ این جریان دارای نقشه راه و سناریویی از پیش تعیین شده است. این فرقه با سوء استفاده از اعتقادات مهدوی و روحیه منجی‌گرایی مردم سعی دارد، ایجاد اختلاف و فتنه کرده و انحرافاتی در کشورهای شیعی بوجود بیاورند.
از احمد بصری درخواست می‌کنیم یک روایت بیاورند از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) یا اهلبیت (علیهم‌السلام) که مهدیین و 313 نفر یار امام زمان (علیه‌السلام) امام هستند. اساسا در روایاتی آمده است که مهدیین اساسا امام نیستند و قومی از شیعیان هستند.
به طور واضح و صریح، مولی در حدیث به معنای مفعولی آن و به معنای خادم و بنده می‌باشد طبق صدها روایت مشابه. و منظور انجام امورات و خدمات ظاهری به امام (علیه‌السلام) است. ونه امارت و ولایت و وصایت.
غلو یکی از خصوصیت‌های مدعیان دروغین است. غلو در نسبت دادن صفاتی برای خود یا برای دیگران می‌تواند برای شناخت مدعیان بسیار کمک کند. مدعی یمانی (احمدالحسن) در تفسیرهای بی‌اساس خود پا را فراتر از حد خود گذاشته و به حد شرک رسیده است.
یکی از خصوصیات فرقه‌های ضاله حذف فیزیکی اعضای خودشان در زمانی است که فردی خطر برای آن فرقه داشته باشد. بعضا دیده شده که فرد در هنگام مستبصر شدن و برائت جستن از فرقه‌ای ترور شده یا به طرز مشکوکی می‌مُرد. حتی با اختلاف دیدگاه نسبت به دیگر سران فرقه دلیلی برای حذف شدن آن‌ها بود تا به زندگی او پایان دهند.
بالاخره حضرت آدم (علیه‌السلام) از پدر و مادر متولد شده یا خلقت ایشان متفاوت با انسان‌های دیگر بوده است؟ این تناقض‌گویی آشکار احمدالحسن برای چیست؟ آیا مدعی امامت تناقض‌گویی می‌کند؟ پیروان این امام دروغین چه زمانی بیدار خواهند شد؟
احمدالحسن قائل است که امام سیزدهم است! وی روایاتی که در آن نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تعداد اوصیاء خود را تا روز قیامت فقط دوازده تن معرفی می‌کند را چگونه توجیه می‌کند؟ چرا امامت احمد همبوشی بصری در بین این تعداد از ائمه که خداوند آن‌ها را بعدد دوازده امام اتمام کرده است مذکور و منظور نیست؟
یکی از روال فعالیت‌های فرقه احمد اسماعیل، پرچم‌سازی‌های گوناگون برای اوست؛ از نگاره‌هایی همانند شکل‌های مورد استفاده رمّالان گرفته تا شعارهایی ویژه! یکی از این پرچم‌ها، پرچمی با عنوان «البیعة لله» است که برگرفته از ادعای حاکمیت خداوند توسط احمد اسماعیل است!
امام هادی (علیه‌السلام) در روایتی می‌فرماید: حضرت حجت بن الحسن (علیه‌السلام) عدل و داد را می‌گستراند. اما احمدالحسن می‌گوید: من عدل و داد را می‌گسترانم. همین یک تناقض بین روایت و کلام وی بر دروغین بودن ادعاهای احمد بصری کافی است.
علم رجال یکی از علومی است که سد محکمی شده برای سوء استفاده کننده‌های از روایات که ادعاهای خود را اثبات کنند. یکی از افرادی که با روایات ضعیف سعی دارد ادعاهای خود را اثبات کند احمدالحسن(یمانی دروغین) است. وی برای رهایی از اشکالات رجالی اساسا رجال را نمی‌پذیرد و مردود می‌داند.
اتباع احمد بصری برای رد علم رجال دلیلی می‌آورند و می‌گویند کتب رجالی دچار تحریف شدند! پس اعتبار ندارند! این در حالی است که اتباع احمد، خودشان به کتب تحریف شده استناد می‌کنند. برای نمونه بشارت الاسلام که عمده استنادات فرقه‌ی احمدالحسن در این کتاب است دارای تحریفات بسیاری است به طوری که کمتر کتابی دچار چنین تحریفاتی در طول تاریخ بوده است.