پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_  احمد اسماعیل صالح السَلمی البصری (1968 م) معروف به «احمدالحسن یمانی» یکی از جریان‌های نوظهور در مسیر مهدویت است. احمدبصری در سال (1992م) از دانشگاه مهندسی در رشته شهرسازی فارغ التحصیل گردید و تا سال (1999م)، هیچ سندی از وی در دست نبوده است. وی در سال (1999 م) به سمت نجف اشرف رفته و پس از تحصیل دروس حوزوی تا سال (2004م)، با زیر سئوال بردن نیابت عامه فقهاء و ادعای فساد مالی در حوزه‌های علمیه و ناکارآمدی دروس، مقدمات ایجاد تفرقه در حوزه علمیه نجف را آغاز کردد.

وی پس از سقوط صدام، فرصت را برای طرح ادعاهای خود مناسب دیده و تشکیلات وسیعی را در شهرهای نجف، کربلا، ناصریه و بصره به راه انداخت. پس از آن وی بیش از 90 ادعا و منصب برای خود جعل کرد. ادعاهای یمانیت، امامت، وصایت، نبوت از مهم‌ترین ادعاهای وی می‌باشند. فرقه احمد بصری در سال (2008م) در کشور عراق شورش کرده و توسط نیروهای امنیتی سرکوب شدند. در مورد زنده بودن احمدالحسن پس از این شورش تردید وجود دارد و با ناپدید شدن وی اختلافات در این فرقه زیاد شده و به 5 گروه تقسیم شده‌اند که هر کدام دیگری را تکفیر می‌کنند!

فرقه‌های انشقاق یافته:

1. مکتب نجف: این فرقه که توسط افرادی مثل حسن حمامی و ناظم العقیلی و دیگران اداره می‌شود، معتقدند که احمد بصری پس از سال 2006 به غیبت رفته و در سال 2012 با آغاز صفحه‌ی فیس بوکی خود ظهور کرده است. این گروه دیگر انشعابات، مثل رایات السود را گوساله سامری خوانده و کافر مرتد می‌دانند!

2. رایات السود: این شاخه که توسط عبدالله هاشم مستند ساز معروف اداره می‌شود در حال حاضر با جمع کردن بعضی از مریدان جوان احمد بصری در گروه خود، مخالف سرسخت مکتب نجف است و همگی آن‌ها را کافر می‌داند. عبدالله هاشم ادعا دارد، دومین مهدی از 12 مهدی است!

3. گروه احلاس: هیچ‌کدام از مکتب نجف و رایات السود را قبول ندارند و ادعا دارند هر دو دروغ‌گو هستند. این گروه توسط فردی ایرانی به نام مهدی رحیمی که مقیم آلمان است، اداره می‌شود عمده کار وی در مسنجر و در بین پیروان ایرانی این فرقه است.

4. جیش الغضب: این گروه تعداد محدودی هستند و بیشتر در عراق سکونت دارند. تفکرات این گروه بیشتر به شاخه‌ی احلاس نزدیک است.

جریان احمدبصری یکی از جریان‌های خطرناکِ درون شیعی است که در دهه‌های اخیر ظهور و بروز کرده است؛ این جریان دارای نقشه راه و سناریویی از پیش تعیین شده است. این فرقه با سوء استفاده از اعتقادات مهدوی و روحیه منجی‌گرایی مردم سعی دارد، ایجاد اختلاف و فتنه کرده و انحرافاتی در کشورهای شیعی بوجود بیاورند.

از مهمترین انحرافات این فرقه می‌توان به؛ امتداد نبوت پس از پیامبر اکرم(ص)، اعتقاد به 24 امام، انکار بعضی صفات برای امامان معصوم (علیهم‌السلام) مثل علم به تمام زبان‌ها و غیره،  تخریب جایگاه علماء و ناکارآمدی علوم دینی حوزه‌های علمیه اشاره کرد.