پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ غلو یکی از خصوصیت‌های مدعیان دروغین است. غلو در نسبت دادن صفاتی برای خود یا برای دیگران می‌تواند برای شناخت مدعیان دروغین بسیار کمک کند. مدعی یمانی (احمدالحسن) در تفسیرهای بی‌اساس خود پا را فراتر از حد خود گذاشته و به حد شرک رسیده است. وی در جملاتی مرتکب اشتباهات بزرگ شده است. وی می‌گوید: «پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از خداست پس ایشان خدای در خلق (الله فی الخلق) هستند.»[1] حال آن‌که خدای در آسمان و زمین همان خداوند است «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ ... وَ هُوَ اللَّهُ فِي السَّماواتِ وَ فِي الْأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهْرَكُمْ وَ يَعْلَمُ ما تَكْسِبُونَ  (انعام/1و3 ) همه ستايش‌ها ویژه‌ی خداست که آسمان‌ها و زمین را آفرید و تاریکی‌ها و روشنی را پدید آورد سپس کافران برای پروردگارشان شریک و همتا قرار می‌دهند ... و او در آسمان‌ها و زمین، خداست که نهان و آشکار شما را می‌داند و نیز به آن‌چه که به دست می‌آورید، آگاه است» پس هیچ کسی غیر از خدای متعال، «الله» در آسمان‌ها و زمین نیست. و نسبت دادن اسم الله به پیامبر غلو محسوب می‌شود.
همچنین باید پرسید؛ منظور احمدالحسن از الله در خلق چیست؟ آیا منظور در آفریدن مخلوقات است؟ در آیات بسیاری بر یگانگی خداوند در آفریدگاری جهان تأکید نموده است. چنان که فرموده است:
1. «قُلِ اللَّهُ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُوَ الْواحِدُ الْقَهَّارُ؛[رعد، 16] بگو خدا آفریدگار همه چیز است، و اوست یکتای غالب.»
2. «اللَّهُ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُوَ عَلى کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَکِیلٌ؛[زمر،62] خدا آفریننده هر چیز است، و بر هر چیزی وکیل (قیم و مدبر) است.»
3. «ذلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ خالِقُ کُلِّ شَیْ‏ءٍ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ؛[یونس، 62] آن خداوند پروردگار شما و آفریدگار هر چیز است، جز او خدایی نیست.»
4. «هَلْ مِنْ خالِقٍ غَیْرُ اللَّهِ؛[فاطر،3] آیا جز خداوند آفریدگاری هست؟»
5. «رَبُّنَا الَّذِی أَعْطى کُلَّ شَیْ‏ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى؛[طه،50] پروردگار ما کسی است که هستی هر چیزی را به او عطا کرده، و او را هدایت نموده است.»
روایات اسلامی نیز بر توحید در خالقیت تصریح و تأکید دارند. امام علی (علیه‌السلام) در این‌باره فرموده است: «لم یشرکه فی فطرتها فاطر، و لم یعنه علی خلقها قادر.[2]؛ در آفرینش مورچه (و مانند آن) کسی شریک خداوند نبوده و او را یاری نداده است.» و نیز فرموده است: «و لا شریک له اعانه علی ابتداع عجائب الامور؛[3] خداوند شریکی ندارد که در آفرینش شگفتی‌‎های جهان او را یاری کرده باشد.» پس توحید در خالقیت فقط مختص به خداوند است.

پی‌نوشت:

[1]. متشابهات، احمدالحسن، انتشارات انصار، بی‌تا، ج1، ص 22 و 28 و 32.
[2]. نهج البلاغه، خطبه 185.
[3]. همان، خطبه 91.