عکس
ابن حجر هیتمی می‌گوید: وقتی امام رضا به نیشابور آمد، از او درخواست حدیثی کردند؛ ایشان حدیث سلسله الذهب را برای مردم آن دیار بیان فرمودند که نویسندگان و کاتبانی که این حدیث شریف را نوشتند، بیست هزار نفر بودند.
الصواعق المحرقه، ابن‌حجر هیتمی، ص181.
محمد بن مومل می‌گوید: با ابن خزیمه امام اهل حدیث و ابوعلی ثقفی و گروهی از مشایخ، جهت زیارت قبر علی بن موسی الرضا (علیه السلام) به مشهد رفتیم، هنگامی‌که به زیارت امام رضا (علیه السلام) شرفیاب شدیم، چنان تواضع، تعظیم و تضرعی از ابن خزیمه در برابر قبر علی بن موسی الرضا (علیه السلام) مشاهده کردیم، ک
در مورد «ابن‌خزیمه»، محدث بزرگ شافعی که به شدت به پیروی از سنت و تبعیت از احادیث مقید بوده، آن‌چنان که اهل سنت او را امام اهل حدیث می‌دانند، ابن حجر عسقلانی آورده است که شاگردش نقل می‌کند که به همراه استاد و چند تن از بزرگان اهل سنت، به زیارت قبر امام رضا (علیه‌السلام) رفتیم، حتی کار به این‌جا خت
ابن‌حجر هیتمی داستان ورود امام رضا به نیشبور را چنین روایت کرده است: زمانی که علی بن موسی الرضا به نیشابور رسید، مردم اطراف مرکب ایشان را گرفتند. حضرت سرش را از محمل بیرون کرد و به مردم نگریست. در این هنگام بعضی فریاد می‌زدند و برخی در حالی‌که گریبان چاک می‌کردند، می‌گریستند.
ابن صلاح معتقد است بخاری و مسلم همه روایات صحیح را جمع‌آوری نکرده‌اند؛ بلکه تنها بخشی از روایات صحیح را گردآوری کرده‌اند. وی می‌گوید نویسندگان صحیح چنین التزامی نداشتند که تمام احادیث صحیح را بیاورند، بلکه برای طولانی نشدن، بسیاری از احادیث صحیح را نیاوردند.
حاکم نیشابوری معتقد است بخاری و مسلم همه روایات صحیح را جمع‌آوری نکرده‌اند؛ بلکه تنها بخشی از روایات صحیح را گردآوری کرده‌اند. وی می‌گوید: هیچکدام از نویسندگان کتاب‌های صحیح ادعا نکرده‌اند که احادیثی که نیاورده‌اند، صحیح نیست.
المستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج1، ص41.
اولا: این کتاب برای طرفداران بی سواد احمد که اغلاط املائی فراوانی دارند معجزه است. همان‌طور که مطالب کلاس دوم دبستان برای کلاس اولی‌ها سخت و غیرقابل فهم است.
برخی روایات صحیح بخاری و صحیح مسلم نیز توسط علمای اهل سنت ازجمله باقلانی، جوینی، غزالی، داودی مورد پذیرش واقع نشده است، مانند روایت مربوط به اعتراض خلیفه دوم به پیامبر در رابطه با نماز ایشان به جنازه عبدالله بن ابی منافق.
فتح الباری، ابن حجر عسقلانی، ج8، ص338.
از والی بخارا نقل کرده‌اند که روزی بخاری گفت: بسیاری از احادیث را که در بصره شنیدم، در شام نوشتم و بسیاری از احادیث را که در شام شنیدم، در مصر نوشتم؛ والی بخارا می‌گوید: از بخاری پرسیدم احادیثی که در بصره شنیدی (و مدتی بعد در شام نوشتی) آیا به‌طور کامل و بدون کم و زیاد نوشتی؟!
ابوزرعه رازى که ذهبى درباره او مى‌نويسد: حافظ حديث و از بزرگان است، و ابن‌راهويه مى‌گويد: هر حديثى كه ابوزرعه آن را نشناسد، اعتبارى ندارد، درباره انگیزه نویسندگان کتاب‌های صحیح می‌گوید: «آن‌ها می‌خواستند قبل از دیگران به جمع‌آوری روایات و نوشتن چنین کتابی اقدام کنند؛ آنان کتابی نوشتند که با آن تج
ابن‌همام حنفی از کسانی است که صحت همه روایات صحیح بخاری و صحیح مسلم را نپذیرفته و می‌گوید: «کسانی‌که گمان می‌کنند، صحیح‌ترین احادیث، روایات نقل شده توسط صحیح بخاری و مسلم است، این فکر، زورگویی و باطل است و پیروی از این گفته‌ها جایز نیست.»
اضواء علی السنة المحمدیة، محمود ابوریه، ص285.
امام رضا (علیه‌السلام): «من قال بالتناسخ فهو کافر؛ [1] هرکس قائل به تناسخ باشد کافر است.»
احمد بصری: «من شتر صالح بودم.»[2]
این یعنی حلول روح جسمی در جسم دیگر پس از مرگ در این دنیا (حیوان به انسان) و این تناسخ است.
پی‌نوشت:
[1]. وسائل الشیعة، ج 28، ص 341.
احمد بصری می‌گوید: امام نمی‌تواند به تمام زبان‌ها سخن بگوید. و حال آن‌که این مطلب خلاف روایات فراوان در این باب است.